Umowa poręczenia
Polega ona na tym, że to poręczyciel zobowiązuje się wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby zobowiązany rodzic opóźniał się z zapłata alimentów lub w ogóle ich nie uiszczał. Za zobowiązania poręczyciel odpowiada całym swoim majątkiem.
Oświadczenie poręczyciela powinno być pod rygorem nieważności złożone na piśmie.
Z wnioskiem o ustalenie zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych może wystąpić do sądu zarówno uprawniony, jak i zobowiązany rodzic.
Odmowa wydania paszportu
Stanowi najdotkliwszy dla zobowiązanego sposób zabezpieczenia alimentów. Kwestię odmowy wydania paszportu regulują przepisy ustawy o dokumentach paszportowych. Stanowią one, iż paszportu odmawia się na wniosek sądu osobie, przeciwko której prowadzone jest postępowanie karne lub cywilne.
Zobowiązanie dłużnika do zapłaty uprawnionemu jednorazowo albo okresowo określonej sumy pieniężnej
Do przyznania zabezpieczenia w takiej formie wymagane jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia.
Sąd może orzec zabezpieczenie alimentów również z urzędu. Może także wydać inne rozstrzygnięcie co do sposobu zabezpieczenia alimentów niż o to wnioskuje strona.
Zobacz również: Jak ściągnąć alimenty z zagranicy
Alimenty z wynagrodzenia za pracę
Do zabezpieczenia alimentów przed planowanym wyjazdem rodzica za granicę można korzystać również ze standardowych sposobów zabezpieczenia. Do najczęściej stosowanych należy zajęcie ruchomości, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności z rachunku bankowego albo innej wierzytelności lub innego prawa majątkowego.
Zabezpieczenie alimentów nie wymaga przeprowadzenia rozprawy
W braku porozumienia rozstrzyga sąd
Sposób realizacji obowiązku alimentacyjnego należy do istotnych spraw dziecka. Gdy więc między rodzicami dziecka występują różnice zdań w kwestii sposobu wypłacania alimentów oraz ich zabezpieczenia, każdy z nich może zwrócić się do sądu opiekuńczego o rozstrzygnięcie.
Zobacz również: Brak porozumienia rodziców co do istotnych spraw dziecka
Odpis postanowienia o zabezpieczeniu alimentów jest doręczany obydwu stronom z urzędu.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny;
Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy;
Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych.