Gdy nie orzekano o winie lub wina była obopólna
Jeśli w ramach postępowania rozwodowego i w samym wyroku sąd nie stwierdził wyłącznej winy jednego z małżonków (czyli albo uznał winę obojga, albo o winie po prostu nie orzekał), uzyskanie alimentów jest stosunkowo trudne.
Małżonek rozwiedziony (który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia) może domagać się alimentów jedynie jeśli znajduje się w niedostatku. Ten należy rozumieć jako sytuację, w której dana osoba nie jest w stanie się utrzymać własnymi siłami (czyli w zakresie sowich możliwości psychofizycznych) i nie może zaspokoić swoich usprawiedliwionych (niezbędnych) potrzeb w całości lub w części.
Zobacz: Ściągnięcie alimentów – od czego zacząć?
Gdy orzeczono wyłączną winę jednego z małżonków
Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.
Oznacza to, że alimenty będą się należały jeżeli małżonek nie jest w stanie utrzymać dotychczasowego standardu życia.
Wysokość alimentów każdorazowo musi odnosić się z jednej strony do potrzeb małżonka uprawnionego, z drugiej do możliwości finansowych i osobistych małżonka zobowiązanego do świadczeń.
W przypadku orzeczenie alimentów od małżonka wyłącznie winnego rozpadu pożycia- uprawnienie nie wygasa po upływie 5 lat (jak ma to miejsce w pierwszym przypadku)- tylko po zawarciu ponownego związku małżeńskiego przez małżonka uprawnionego. Alimenty mogą jednak być uchylone na wniosek małżonka zobowiązanego- jeśli np. uprawniony nie będzie już ich potrzebował (zmieni się jego sytuacja życiowa).
Zobacz serwis: Alimenty między małżonkami