Świadczenie uzupełniające 2025 (tzw. 500 plus dla osób niesamodzielnych) – nie zawsze 500 zł. Wyższy limit dochodu od 1 marca

• Jakie warunki trzeba spełnić, aby otrzymać 500 plus dla osób niesamodzielnych?
• Kiedy świadczenie wynosi 500 zł
• Nie zawsze 500 zł

Zmiana limitu od 1 marca nie oznacza, że osoby pobierające świadczenie uzupełniające, znane jako 500 plus dla niesamodzielnych, muszą składać nowy wniosek. Formularz należy złożyć jedynie w przypadku, gdy upłynął okres, na który orzeczona została niezdolność do samodzielnej egzystencji, lub gdy nowy próg umożliwia uzyskanie świadczenia uzupełniającego - informuje Krystyna Michałek, regionalna rzeczniczka prasowa ZUS w województwie kujawsko-pomorskim.

Jakie warunki trzeba spełnić, aby otrzymać 500 plus dla osób niesamodzielnych?

Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, mogą otrzymać osoby, które spełniają określone warunki. Świadczenie to przysługuje osobom, które ukończyły 18. rok życia, mieszkają w Polsce i są niezdolne do samodzielnej egzystencji. Oznacza to, że potrzebują wsparcia ze strony innych osób w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, takich jak przygotowywanie posiłków, mycie czy wykonywanie najprostszych czynności.

Aby uzyskać prawo do świadczenia 500 plus dla osób niesamodzielnych, łączna kwota brutto emerytury, renty oraz innych świadczeń finansowanych ze środków publicznych lub z zagranicznych instytucji emerytalno-rentowych nie może (od 1 marca 2025 r.) przekraczać 2552,39 zł brutto.

Kiedy świadczenie wynosi 500 zł

Maksymalna kwota świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji wynosi 500 zł. Taką kwotę mogą otrzymać osoby, które nie są uprawnione do emerytury ani renty i nie mają ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych, lub mają takie świadczenia, ale ich łączna kwota brutto nie przekracza 2052,39 zł.

Nie zawsze 500 zł

Świadczenie uzupełniające nie zawsze wynosi 500 zł. Osoby uprawnione, które pobierają emeryturę, rentę lub inne świadczenia ze środków publicznych, mogą otrzymać niższą kwotę, jeśli ich łączna kwota brutto przekracza 2052,39 zł, ale nie przekracza 2552,39 zł. W takim przypadku wysokość świadczenia uzupełniającego będzie równa różnicy między kwotą 2552,39 zł a łączną kwotą przysługujących tej osobie świadczeń. Na przykład, jeżeli suma pobieranych świadczeń wynosi 2300 zł brutto, to świadczenie uzupełniające będzie przyznane w kwocie 252,39 zł.

Świadczenia finansowane ze środków publicznych to np. emerytury czy renty wypłacane przez ZUS, KRUS i inne organy. Do tej grupy zaliczają się również świadczenia z pomocy społecznej o charakterze innym niż jednorazowe, np. zasiłki stałe, dodatek mieszkaniowy. Do dochodu uwzględniane są również świadczenia otrzymywane z zagranicznych instytucji właściwych do spraw emerytalno-rentowych. Nie jest natomiast wliczany np. dodatek i zasiłek pielęgnacyjny, dodatek dla sieroty zupełnej, dodatek kombatancki czy też ryczałt energetyczny.
Nie są ujmowane także świadczenia o charakterze jednorazowym, np. zasiłki socjalne lub zasiłek pogrzebowy. Przy ustalaniu kwoty pobieranych świadczeń nie jest brane pod uwagę świadczenie wspierające, czy renta rodzinna dla dziecka, które stało się całkowicie niezdolne do pracy i do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy – przed ukończeniem 16 lat lub w czasie nauki w szkole przed ukończeniem 25 lat.

Katalog świadczeń finansowanych ze środków publicznych, który wpływa na prawo i wysokość świadczenia uzupełniającego dostępny jest na stronie www.zus.pl oraz na sali obsługi klientów w każdej placówce ZUS-u.

Krystyna Michałek, regionalna rzeczniczka prasowa ZUS w województwie kujawsko-pomorskim