Ostatnie pół roku obfituje w szereg zgłaszanych przez posłów projektów zmian do Kodeksu Pracy. W sejmie trwają prace nad dwiema ustawami nowelizującymi Kodeks pracy. Pierwsza z nich została zgłoszona 12 kwietnia 2018 roku, natomiast drugą zgłoszono 30 sierpnia 2018 roku.
Krótszy czas pracy rodziców?
Na uwagę w szczególności zasługuje projekt ustawy zgłoszony w kwietniu 2018 roku dotyczący wprowadzenia do art. 178 kodeksu pracy § 3 o brzmieniu:
1. Czas pracy pracownika, będącego rodzicem lub opiekunem dziecka, które nie ukończyło 15 roku życia, nie może przekraczać 7 godzin. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy.
2. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnień określonych w ust. 1 może korzystać jedno z nich.
3. Pracownik o którym mowa w ust. 1 składa pisemne oświadczenie pracodawcy dotyczący wyboru osoby korzystającej ze skróconego czasu pracy.
Potrzeba wprowadzenia powyższego zapisu została poparta przez posłów koniecznością wsparcia rodziców w opiece nad dziećmi do 15 roku życia. W uzasadnieniu projektu zmian do kodeksu pracy wskazano, że celem projektu jest wprowadzenie skróconego czasu pracy dla pracowników, którzy pełnią opiekę nad dzieckiem do lat 15. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnień skróconego czasu pracy będzie mógł skorzystać jeden z rodziców/opiekunów dziecka. Zgodnie z projektem pracownik opiekujący się dzieckiem do ukończenia przez nie 15 roku życia będzie mógł korzystać ze skróconego czasu pracy w wymiarze 7 godzin na dobę. Pracownik zachowa prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy.
W opinii projektodawców oprócz możliwości krótszego czasu pracy dla kobiet, które karmią swoje dzieci w pierwszych latach życia, konieczne jest także wprowadzenie skróconego czasu pracy z przeznaczeniem na opiekę dziecka do lat 15. Czas uzyskany pozwoli jednemu z rodziców m.in. na odwiezienie dzieci do szkoły, czy przedszkola. Ponadto pomysłodawcy bronią projektu wskazując, że obniżenie czasu pracy pracowników będących opiekunami dzieci do lat 15 wpłynie pozytywnie na ich efektywność pracowniczą.
Jak już wiadomo opinia rządu, która wpłynęła w dniu 6 sierpnia 2018 roku negatywnie odnosi się do projektowanych zmian. Gdyby Sejm uchwalił proponowane zmiany miałyby one obowiązywać z upływem 14 dni od ich ogłoszenia.
Obowiązek podania wysokości wynagrodzenia w ogłoszeniu
Kolejną proponowana przez grupę posłów zmianą do kodeksu pracy jest zmiana w zakresie wskazywania przez pracodawców w ogłoszeniach o naborach na stanowiska pracy wysokości wynagrodzenia jakie są przewidziane na danym wakacie. Projekt zakłada obowiązek wskazywania przynajmniej widełek „od do” planowanego wynagrodzenia. Ustawa wprowadza nowy, nie istniejący obecnie w polskim prawie obowiązek zamieszczania w publikowanych ogłoszeniach o możliwości zatrudnienia pracownika informacji na temat proponowanego wynagrodzenia brutto.
Propozycja posłów zakłada dodanie do kodeksu pracy art. 18f o treści:
Art. 183f. § 1. Pracodawca, publikując w dowolnej formie informację o możliwości zatrudnienia pracownika na danym stanowisku pracy, uwzględnia w niej kwotę proponowanego zasadniczego wynagrodzenia brutto.
§ 2. W przypadku, w którym wskazuje się minimalną i maksymalną wysokość zasadniczego wynagrodzenia brutto, w informacji o możliwości zatrudnienia umieszcza się wzmiankę, że kwota ta podlega negocjacji.
§ 3. Proponowana minimalna kwota zasadniczego wynagrodzenia, nie może być mniejsza niż minimalne wynagrodzenie za pracę;
Ponadto do katalogu wykroczeń przeciwko prawom pracownika planuje się wprowadzić dodatkowe wykroczenie przewidujące, że pracodawca, który zawiera stosunek pracy za wynagrodzeniem niniejszym, niż przewidzianym w opublikowanej informacji o możliwości zatrudnienia pracownika na danym stanowisku pracy, albo nie zawarł takiej informacji podlega karze grzywny od 1000 do 30 000 zł.
Zdaniem posłów brak informacji o proponowanym wynagrodzeniu w ofertach pracy uderza szczególnie mocno w najbardziej narażone na nierówne i dyskryminacyjne traktowanie grupy zatrudnionych: młodych pracowników oraz kobiety. Młodzi pracownicy wchodzący na rynek pracy mają niewiele wiarygodnych źródeł, z których mogą czerpać informacji o wynagrodzeniach, a brak doświadczenia nie pozwala im na uczciwą ocenę, czy proponowana kwota na danym stanowisku jest właściwa. Kobiety natomiast, w dalszym ciągu zarabiające mniej niż mężczyźni na tych samych stanowiskach, nie mogą przewidzieć, czy ze względu na płeć oferta wynagrodzenia składana im przez pracodawcę jest po fakcie zaniżana.
Tak zmieniona ustawa miałaby obowiązywać już od 1 stycznia 2019 roku, co w przekonaniu zgłaszających ustawę jest czasem wystarczającym na przygotowanie się do ew. zmian przez pracodawców.