Możliwość rejestracji oraz prowadzenia fundacji umożliwia ustawa o fundacjach z dnia 6 kwietnia 1984 r. (Dz.U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 z późń. zm.) zwanej dalej Ustawą. Wyraźnie o tzw. trzecim sektorze wypowiada się również Konstytucja RP w art. 12 - Rzeczpospolita Polska zapewnia wolność tworzenia i działania związków zawodowych, organizacji społecznozawodowych rolników, stowarzyszeń, ruchów obywatelskich, innych dobrowolnych zrzeszeń oraz fundacji. Lakoniczność ustawy i brak szczegółowych regulacji generuje wiele praktycznych problemów, z którymi trzeba mierzyć się już na etapie planowania i rejestracji podmiotu.
Świadek incognito może pojawić się w każdej sprawie, najczęściej z uwagi na rodzaj i przesłanki uzasadniające jego powołanie, będzie występował w sprawach o najpoważniejsze przestępstwa. Ustanowienie świadka incognito zależy czy istnieje obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach dla świadka lub dla osoby najbliższej, musi być uzasadniona.
Dobra osobiste co do zasady przysługują osobie fizycznej i jako takie zostały uregulowane w art. 23 kodeksu cywilnego: „Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach”. Mając na uwadze katalog dóbr ciężko stwierdzić, iż regulacja ta odnosi się również bezpośrednio do osoby prawnej, która wszak nie posiada takich przymiotów jak zdrowie, wolność czy swoboda sumienia.