Architekt protekcjonistycznego zwrotu USA twierdzi, że deficyt handlowy oznacza utratę bogactwa. Na gruncie głównego nurtu współczesnej ekonomii pogląd ten nie znajduje uzasadnienia.

Dzień wyzwolenia, o którym tak często mówi Donald Trump, to dla gospodarczych partnerów USA dzień strachu. Choć głównym rywalem Stanów w wojnie handlowej są Chiny, to lista państw postrzeganych przez Waszyngton jako adwersarze ostatnio się bardzo zwiększyła. I to właśnie te kraje – mocno powiązane zarówno z USA, jak i z Chinami – mogą w starciu potęg ucierpieć najmocniej. Konsumpcja importowanych dóbr przez USA jest tak ogromna, że nie uda się im w krótkim czasie zagospodarować nadwyżek towarów powstałych w wyniku nakładania ceł przez Waszyngton.

To polityk wciąż w pełni zależny od nastrojów społecznych, nawet jeśli te nastroje szkodzą potrzebom obronnym. To dlatego nie ma np. totalnej mobilizacji.

Z USA łączy nas presja na kraje NATO, by wydawały więcej na swoją obronność, interesy w zakresie energetyki atomowej czy obrona statusu rodziny. Dzieli różnica priorytetów w polityce obronnej.

Co się dzieje ze zbędną odzieżą? Trafia do sprzedaży z drugiej ręki, częściej na śmieci, a i tak w większości skończy jako trudno rozkładający się odpad na wysypisku lub… w piecu. Tymczasem branża stara się o kolejne wzrosty

Po dwóch latach regresu wróciliśmy do mozolnego odrabiania dystansu do średniego unijnego poziomu produktu krajowego brutto na mieszkańca. W 2024 r. mieliśmy 79 proc. przeciętnego wyniku w krajach UE.

Jeśli Putin może siłą brać Ukrainę, a Trump nie wyklucza tego wobec Grenlandii, to dlaczego Chiny miałyby się krępować w sprawie Tajwanu? Koniunktura polityczna jest aktualnie naprawdę wyjątkowa wskutek rozchwiania państw Zachodu