Przedsiębiorcy w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą często wykorzystują prywatne samochody osobowe. Choć pojazdy te nie stanowią majątku przedsiębiorstwa, przepisy prawa podatkowego dopuszczają możliwość zaliczenia wydatków poniesionych w związku z ich wykorzystywaniem do kosztów podatkowych firmy, ale tylko do wysokości określonego limitu. W celu ustalenia dokładnej wartości tego limitu, stosuje się ewidencję przebiegu pojazdu.
Limitowany koszt podatkowy pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Jak już zostało wspomniane, wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego stanowiącego prywatny majątek przedsiębiorcy, ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, ale tylko do wysokości limitu, popularnie określanego mianem „kilometrówki”.
Limit do którego wydatki poniesione w związku z eksploatacją prywatnego samochodu (nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych) na cele działalności gospodarczej, ustala się na koniec każdego miesiąca narastająco, mnożąc faktyczną liczbę przebytych kilomnetrów i stawkę za 1 km dla danego samochodu. Ich wysokość wynosi:
1) dla samochodu osobowego:
a) o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 - 0,5214 zł,
b) o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 - 0,8358 zł,
2) dla motocykla - 0,2302 zł,
3) dla motoroweru - 0,1382 zł.
Ponadto, w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W razie jej braku wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.
Ewidencja przebiegu
Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu ciąży na osobie faktycznie używającej samochód lub inny wykorzystywany w działalności pojazd. Dopiero na koniec miesiąca wykaz ten powinien zostać potwierdzony przez przedsiębiorcę.
Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane:
- imię i nazwisko,
- adres zamieszkania osoby używającej pojazdu,
- numer rejestracyjny pojazdu ,
- pojemność silnika,
- kolejny numer wpisu,
- datę i cel wyjazdu,
- opis trasy (skąd – dokąd),
- liczbę faktycznie przejechanych kilometrów,
- stawkę za 1 km przebiegu,
- kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu,
- podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.
Kwota zaliczana do kosztów uzyskania przychodów
Co więcej, oprócz ewidencji przebiegu pojazdu przedsiębiorca powinien prowadzić miesięczne zestawienie faktycznie poniesionych wydatków, ujmując w nim faktury określające numer rejestracyjny pojazdu.
Dopiero posiadając oba zestawienia (ewidencję przebiegu oraz zestawienie faktycznie poniesionych wydatków) można przejść do ustalenia wartość które stanowią w danym miesiącu koszt uzyskania przychodu.