Sprzedaż firmy a zaległości podatkowe
REKLAMA
REKLAMA
Planując przekazanie swojego biznesu następcom (np. w formie darowizny lub sprzedaży) taka transakcja może przynieść nowym właścicielom nie lada „niespodziankę” w postaci odpowiedzialności za zaległości podatkowe. W przypadku małych przedsiębiorstw przekazanie przedsiębiorstwa odbywać się będzie często między rodzicami a ich dziećmi lub innymi członkami rodziny. W takiej sytuacji obie strony mają interes – nie tylko w wymiarze finansowym, ale także osobistym – w tym, aby wiedzieć o odpowiedzialności za ewentualne zobowiązania wynikające z prowadzonej działalności, w tym za zaległości podatkowe związane z przedsiębiorstwem.
REKLAMA
Przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2005 r., nr 8, poz. 60 z późn. zm.) – dalej o.p., zawierają regulację dotyczącą odpowiedzialności nabywcy przedsiębiorstwa za zaległości podatkowe zbywcy, które mogą znaleźć zastosowanie w takich przypadkach.
Zgodnie z treścią art. 112 § 1 o.p. nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, chyba że przy zachowaniu należytej staranności nie mógł o nich wiedzieć. Odpowiedzialność nabywcy w wyżej przedstawionym zakresie jest niezależna od sposobu nabycia, a także od okoliczności odpłatności bądź nieodpłatności nabycia. Potwierdza to orzecznictwo sądów administracyjnych. W wyroku z 16 czerwca 2009 r. (sygn. I FSK 374/08) NSA stwierdził, że: „Ustawodawca posługując się w art. 112 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) ogólnymi pojęciami takimi, jak: 'nabywca', 'zbywca', 'nabycie', 'zbycie' nie utożsamia odpowiedzialności podatkowej wynikającej z tego przepisu z konkretną umową cywilnoprawną.
REKLAMA