Wszyscy pracodawcy należący do sfery budżetowej oraz zatrudniający więcej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełny etat zobowiązani są do tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (zwanego dalej zfśs). Pracodawcy w terminach określonych ustawą dokonują odpisów na zfśs oraz przekazują odpowiednie środki na rachunek funduszu. Problem powstaje wówczas, gdy należy określić przeznaczenie tych środków, czyli na co można je wydać, a na co nie. Trzeba też ustalić właściwe kryterium socjalne warunkujące otrzymanie świadczeń z funduszu oraz udokumentować dochód przypadający na członka rodziny.
Działalnością socjalną w rozumieniu ustawy jest:
• wypoczynek pracowników zorganizowany w formie wczasów, wczasów profilaktycznych, pobytu w sanatorium na leczeniu lub rekonwalescencji itp.,
• wypoczynek dzieci i młodzieży organizowany w formie kolonii wypoczynkowych i zdrowotnych, obozów i zimowisk, wczasów wypoczynkowych, wyjazdów klimatycznych i zielonych szkół,
• wypoczynek organizowany przez pracowników we własnym zakresie (tzw. wczasy turystyczne, wczasy pod gruszą, agroturystyka),
• sport i rekreacja – bilety wstępu na imprezy sportowe, pływalnie, korty tenisowe i inne usługi zakupione u wyspecjalizowanych organizatorów, jeśli pracodawca nie posiada własnej bazy sportowo-rekreacyjnej,
• zakup biletów do kina, teatru, na wystawy i inne imprezy o charakterze kulturalno-oświatowym,
• pomoc materialno-rzeczowa przyznawana osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej i materialnej oraz zapomogi pieniężne udzielane w wypadkach życiowych i losowych,
• zwrotna lub bezzwrotna pomoc na cele mieszkaniowe udzielona na warunkach określonych w umowie między pracodawcą a pracownikiem.