31 marca 2010 r. minął rok od wprowadzenia zasady „jednego okienka” w organach ewidencji działalności gospodarczej osób fizycznych – tj. w urzędach gmin i miast. Obecnie obowiązujące przepisy zostały wprowadzone do ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (dalej: ustawa swobodzie działalności gospodarczej) nowelizacją ustawy z 19 grudnia 2008 r. zmieniającą ustawę o swobodzie działalności gospodarczej oraz ustawę – Prawo działalności gospodarczej. Założeniem ustawodawcy było ujednolicenie, usprawnienie oraz uproszczenie ewidencji działalności gospodarczej osób fizycznych. Niestety, rok stosowania tych przepisów przynosi rozczarowanie.
Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej ewidencję prowadzi gmina właściwa ze względu na miejsce zamieszkania przedsiębiorcy. Pierwszą zauważalną zmianą wprowadzoną przez nowe przepisy, bardzo pozytywnie odebraną przez przedsiębiorców, jest zniesienie opłat za dokonywanie wpisów, zmian, wykreśleń z ewidencji.
Plusy i minusy
Niestety, sama procedura dokonania tych czynności nie jest pozytywnie oceniana przez przedsiębiorców i urzędników. Trudności pojawiają się już przy wypełnianiu wniosku w przedmiotowych sprawach. Aktualnie obowiązującym wnioskiem o wpis do ewidencji działalności gospodarczej jest wniosek EDG-1 (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 24 marca 2009 r. w sprawie wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej). Wniosek ten jest nieprzejrzysty i skomplikowany. W zamierzeniu ustawodawcy wniosek miał być zintegrowany, czyli miał załatwiać sprawy związane z ewidencją w urzędzie skarbowym, Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS) lub Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Głównym Urzędzie Statystycznym (dalej: GUS). Niestety, roli tej nie spełnia. Pomimo mnogości informacji dostarczanych przez przedsiębiorcę na EDG-1 formularz jest niewystarczający zarówno dla ZUS, jak i dla GUS.