Specyfika umów o pracę zawieranych z osobą niepełnosprawną

Ustawa z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (dalej zwana ustawą o rehabilitacji) dość niefortunnie definiuje osoby niepełnosprawne w stopniu znacznym i umiarkowanym jako osoby niezdolne do pracy albo zdolne do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej. Taki opis działa na niekorzyść samych zainteresowanych, gdyż wywołuje u potencjalnego pracodawcy, szczególnie z tzw. otwartego rynku pracy, niepewność co do możliwości zatrudnienia niepełnosprawnych. Tymczasem adnotacje na orzeczeniach typu „żadna praca” czy „całkowicie niezdolny do pracy” nie powinny zamykać osobie niepełnosprawnej drogi do zatrudnienia, jeżeli oczywiście lekarz medycyny pracy dopuści ją do pracy na wskazanym stanowisku.

Bez względu na nazewnictwo zastosowane w zawartej między stronami umowie do nawiązania stosunku pracy dojdzie w przypadku, gdy jedna ze stron zobowiąże się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym, a druga – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Essentialia negotii umowy o pracę zawieranej z osobą niepełnosprawną niczym nie różnią się od tych, które powinny znaleźć się w umowie z osobą pełnosprawną.

Więcej: Specyfika umów o pracę zawieranych z osobą niepełnosprawną