Indywidualny rozkład czasu pracy

W zakresie zasad przedłużania okresu rozliczeniowego czasu pracy, ustalania indywidualnego rozkładu czasu pracy pracownika oraz ograniczenia w zatrudnianiu pracownika na podstawie umów o pracę na czas określony przepisy ustawy antykryzysowej stosuje się do wszystkich przedsiębiorców w rozumieniu art. 4 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Nowe zasady ustalania indywidualnego rozkładu czasu pracy mogą więc stosować wszystkie firmy, nie tylko te, które odczuwają skutki kryzysu.

Na podstawie nowych przepisów pracodawca będzie mógł swobodnie ustalać oddzielnie dla każdego pracownika różne godziny rozpoczynania i kończenia pracy w każdym dniu tygodnia. Jeżeli pracownik będzie świadczył pracę dwa razy w ciągu jednej doby pracowniczej (rozumianej w przepisach prawa pracy jako kolejne 24 godziny, począwszy od momentu rozpoczęcia świadczenia pracy), nie będzie to traktowane jak praca w nadgodzinach.

Wprowadzenie w życie indywidualnego rozkładu czasu pracy może odbywać się w dwóch etapach. Po pierwsze, pracodawca musi uzyskać zgodę przedstawicieli pracowników na stosowanie indywidualnego rozkładu czasu pracy. Umieszcza się ją w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi. Jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, przedsiębiorca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w danym zakładzie pracy. Gdy u danego przedsiębiorcy nie działają zakładowe organizacje związkowe, zgodę na możliwość stosowania indywidualnego rozkładu czasu pracy wprowadza się w porozumieniu z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u tego przedsiębiorcy.

Po drugie, pracodawca samodzielne ustala indywidualny rozkład czasu pracy dla każdego z pracowników.

Więcej: Indywidualny rozkład czasu pracy w ustawie antykryzysowej