Ustawa o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i firm wprowadziła zmiany sposobu limitowania umów na czas określony. Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie kolejnych umów o pracę na czas określony między pracownikiem a pracodawcą, nie może przekraczać 24 miesięcy. Za kolejną umowę na czas określony uważa się umowę zawartą przed upływem 3 miesięcy od rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy zawartej na czas określony.
Przepis stosuje się od dnia wejścia w życie ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i firm, czyli od 22 sierpnia 2009 roku. Przepis stosuje się także do umów okresowych obowiązujących w dniu wejścia ustawy, nie mogą one trwać dłużej niż 24 miesiące. Wyjątek stanowią jednak umowy na czas określony zawarte przed 22 sierpnia 2009 r., a mające się skończyć po 31 grudnia 2011 r.; trwają one do daty, do której zostały zawarte.
Kogo obowiązują przepisy
Nie każdy pracodawca może wprowadzić takie przepisy w swoim zakładzie pracy. Przepisy obowiązują przedsiębiorców:- u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako sprzedaż, nie mniej jednak niż o 25 %, liczony w ujęciu ilościowym lub wartościowym w ciągu 3 kolejnych miesięcy po dniu 1 lipca 2008 r. w porównaniu do tych samych 3 miesięcy w okresie od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r.,
- który nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz i Fundusz Pracy, z wyjątkiem przypadku, gdy zadłużony pracodawca zawarł porozumienie w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności albo zaleganie w regulowaniu składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz i Fundusz Pracy powstało za okres rozliczeniowy po dniu 1 lipca 2008 r. a program naprawczy przewiduje pełną spłatę tych zobowiązań,
- wobec którego nie zachodzą przesłanki do ogłoszenia upadłości,
- który w dniu 1 lipca 2008 r. nie znajdował się w trudnej sytuacji,
- który opracował program naprawczy, uprawdopodobniający poprawę kondycji finansowej przedsiębiorcy,
- który nie otrzymał pomocy publicznej na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego ze środków Funduszu Pracy albo otrzymał tę pomoc ale od dnia wydania decyzji o otrzymaniu pomocy publicznej na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego ze środków Funduszu Pracy upłynęło co najmniej 12 miesięcy,
- który uzyskał zaświadczenie potwierdzające spełnienie warunków przedsiębiorcy w przejściowych trudnościach finansowych.
Podstawa prawna: Ustawa z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i firm (Dz. U. nr 125, poz. 1035)