Kampanie, jak również wszelkiego rodzaju inne działania marketingowe, określane wspólnym mianem reklamy, niejednokrotnie przesądzają o sukcesie rynkowym danego produktu. Choć wskazanie bezpośredniego związku wydatków poniesionych z tytułu reklamy z osiągniętym przychodem niejednokrotnie wydaje się ciężkie a niekiedy wręcz niemożliwe, stanowią one z zasady koszt podatkowy, dotyczą bowiem całokształtu działalności przedsiębiorcy związanego z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Trzeba jednak pamiętać, że ze względu na pośredni związek z przychodem, koszty reklamy podlegają odmiennym regulacjom, dotyczącym właściwego momentu ujęcia ich w kosztach uzyskania przychodu.
Reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Mianem tym określane są również wszelkie nośniki, takie jak plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp., służące wspomnianemu już celowi.
Wydatki na reklamę to koszty podatkowe pośrednie
Celem reklamy jest generalnie nakłonienie potencjalnego klienta do zakupu reklamowanego towaru bądź usługi, co w konsekwencji przyczyni się do uzyskania przychodu. Dla przedsiębiorcy istotna jest także możliwość zaliczenia poniesionych z tego tytułu wydatków do kosztów podatkowych firmy.
Zgodnie bowiem z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, z wyłączeniem tych kosztów które zostały wymienione w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.
Koszty reklamy rozliczane w dacie ich poniesienia
Warto przy tym zaznaczyć, że koszty reklamy podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia, co wydaje się w pełni uzasadnione w świetle trudności związanych z bezpośrednim przypisaniem tych wydatków do określonego przychodu, jak również konkretnych lat podatkowych.
Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.