Przypomnijmy, że odliczeniu od dochodu podlegają wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu użytkowania sieci internet w lokalu będącym miejscem zamieszkania podatnika w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł. Mówi o tym art. 21 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedmiotowe odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość wydatków została udokumentowana fakturą w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.
Wydatki poniesione z tytułu użytkowania sieci internet powinny być udokumentowane fakturą. Zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług występują dwie formy faktury: tradycyjna (papierowa) i elektroniczna. Obie formy faktury uprawniają do odliczenia ulgi na internet. W przypadku faktury otrzymanej w formie elektronicznej należy zwrócić uwagę, iż występują przypadki, kiedy to faktura przesyłana jest w formie elektronicznej (np. e-mailem), lecz nie spełnia ona wymogów dotyczących faktur wystawianych w formie elektronicznej. Nie wchodząc w szczegóły, wskazać należy, że faktura przesyłana w formie elektronicznej musi być zabezpieczona za pomocą bezpiecznego kwalifikowanego podpisu elektronicznego albo być przesyłana za pomocą systemu EDI. Jeżeli wymogi stawiane e-fakturom nie zostaną zachowane, taki dokument nie stanowi faktury w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług i odliczenie wydatków na jego podstawie może zostać zakwestionowane przez władze skarbowe.
Podkreślić należy także, że skoro omawiana ulga dotyczy wydatków poniesionych, to konieczne jest posiadanie oprócz faktury również dowodu zapłaty, potwierdzającego uregulowanie tej faktury.
Rozważmy teraz odliczenie wydatków popularnie nazywanych ulgą na kościół.
Może się zdarzyć, że przekazywana darowizna będzie miała charakter niepieniężny. Jak w takim przypadku obliczyć wysokość darowizny na cele kultu religijnego, jeżeli jej przedmiotem są towary?
Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 19 ustawy o PIT.
Generalnie wysokość wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1 ustawy o PIT ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jednakże w przypadku odliczeń darowizn na cele kultu religijnego (innych niż pieniężne) odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.
Kolejną możliwością zmniejszenia wysokości należnego podatku jest skorzystanie z odliczenia wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne. Jakie wydatki można uwzględnić w tym zakresie? Jak je poprawnie udokumentować?
Odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne (art. 21 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT).
Za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione m.in. na:
• adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
• przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
• zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji ,
• zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
• odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
• odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.
Czy niepełnosprawność musi być w jakiś sposób udokumentowana?
Tak, trzeba bowiem pamiętać, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
• orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
• decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
• orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Z tym że odliczenie wydatków na cele rehabilitacyjne może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane na podstawie przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997 r.
Orzeczenie o niepełnosprawności to jeden z warunków odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne. Konieczne jest jednak ich poniesienie i udokumentowanie (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 października 2006 r., sygn. akt II FSK 1373/05).
Na zakończenie rozważmy jeszcze jedną kwestię. Czy refundacja wydatków rehabilitacyjnych przez zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych wpływa na możliwość odliczenia ulgi rehabilitacyjnej?
W tym zakresie trzeba zwrócić uwagę, że wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Marcin Szymankiewicz