Pomimo powracających dyskusji dotyczących zasadności funkcjonowania w przepisach tzw. bezlimitowego odliczenia darowizn kościelnych, nic się nie zmienia. Tak jak dotychczas, podstawą prawną tej ulgi są ustawy regulujące stosunki państwa do Kościoła, a właściwie poszczególnych (choć nie wszystkich) Kościołów lub wyznań.
Ważne!
Choć przepisy nie precyzują, jak szczegółowe ma być sprawozdanie z wykorzystania darowizny, warto zadbać o to, żeby obdarowany w sprawozdaniu wskazał, na co, kiedy i w jakich kwotach pieniądze zostały wydane. Musi to być działalność charytatywno-opiekuńcza.
Zgodnie z tymi przepisami darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym. W praktyce oznacza to, że cała kwota ufundowanej darowizny pomniejsza dochód wykazany w zeznaniu rocznym. Odliczeniu podlegają zarówno darowizny pieniężne, jak i rzeczowe.
NASZA RADA:
NIE WOLNO MYLIĆ DAROWIZNY KOŚCIELNEJ
Darowizny kościelnej nie należy mylić z limitowaną darowizną na cele kultu religijnego. Ich zakres jest inny.
Celem darowizny kościelnej odliczanej bez limitu jest działalność charytatywno-opiekuńcza kościelnej osoby prawnej.
Dla przykładu, działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła katolickiego obejmuje m.in. prowadzenie zakładów dla sierot, starców, osób upośledzonych fizycznie lub umysłowo oraz innych kategorii osób potrzebujących opieki, prowadzenie szpitali i innych zakładów leczniczych oraz aptek. Wpłaty na rzecz parafii związanej z jej bieżącą działalnością (prace remontowe, porządkowe, utrzymanie itp.) będą podlegały odliczeniu w ramach limitu, a nie tzw. darowizny kościelnej.
Dla skutecznego odliczenia podatnik musi spełnić dodatkowo dwa warunki. Po dwóch latach od przekazania darowizny trzeba postarać się o sprawozdanie z wykorzystania darowizny. To na podatniku ciąży obowiązek zgłoszenia się po sprawozdanie, bo to on musi spełnić wszystkie warunki przewidziane do skorzystania z ulgi.
Drugi wymóg to pokwitowanie. Jednak od 1 stycznia 2006 r. pokwitowanie odbioru darowizny kościelnej nie jest już wystarczające. Pieniądze muszą być wpłacone na konto obdarowanej kościelnej osoby prawnej, tak jak w przypadku darowizn limitowanych. Dodatkowe wymogi związane z dokumentowaniem darowizn kościelnych nie wynikają z przepisów kościelnych, lecz z ustawy podatkowej, co może budzić pewne wątpliwości. Jednak dopóki nie zostaną zakwestionowane, podatnicy muszą się do nich stosować. Dodatkowym obowiązkiem nałożonym na podatników odliczających darowizny kościelne od 2006 roku jest też wykazanie w zeznaniu rocznym kwoty przekazanej darowizny, kwoty dokonanego odliczenia oraz danych pozwalających na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres.
ALEKSANDRA TARKA
Podstawa prawna
- Art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. nr 29, poz. 154 z późn. zm.).
- Art. 40 ust. 7 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz.U. nr 66, poz. 287 z późn. zm.).