Nie zawsze można rozliczyć wszystkie zobowiązania wobec fiskusa w jednym urzędzie skarbowym. W przypadku PIT właściwy jest urząd według miejsca zamieszkania podatnika. Ale np. podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczący sprzedaży nieruchomości reguluje się w urzędzie, na terenie działania którego znajduje się nieruchomość.
Regulacje dotyczące rozliczeń VAT zawarte są w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Wynika z nich, że właściwym dla podatnika organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeżeli jednak czynności podlegające opodatkowaniu VAT są wykonywane na terenie objętym zakresem działania dwóch lub więcej urzędów skarbowych, właściwość miejscową ustala się dla:
• osób fizycznych – ze względu na miejsce zamieszkania,
• osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej – ze względu na adres siedziby.
Regulacje te zawarte są w art. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zmiana adresu
Część podatników w trakcie okresu rozliczeniowego zmienia miejsce wykonywania czynności, miejsce zamieszkania lub adres siedziby. Na skutek tych zmian właściwym staje się organ podatkowy inny niż dotychczasowy. Dla takich podatników organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach rozliczeń VAT oraz podatku akcyzowego za dany okres rozliczeniowy jest organ właściwy z tytułu rozliczeń VAT oraz podatku akcyzowego w ostatnim dniu tego okresu.
Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami podatnik jest zobowiązany do ujawnienia adresu siedziby w odpowiednim rejestrze, wspomniany przepis stosuje się, gdy nowy adres siedziby został ujawniony w tym rejestrze do końca okresu rozliczeniowego, którego dotyczy deklaracja. Kwestie te uregulowano w par. 13 rozporządzenia ministra finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz.U. nr 165, poz. 1371 z późn. zm.).
Podatnicy PIT
Wielu właścicieli niewielkich firm rozlicza się na zasadach ogólnych przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm., nazywana dalej ustawą o PIT). Podatnicy ci rozliczają się w urzędach skarbowych właściwych według miejsca ich zamieszkania.
Roczne zeznania
Zgodnie z art. 45 ustawy o PIT, podatnicy – co do zasady – są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Także w tym przypadku zeznanie roczne należy złożyć w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego.
Warto przy okazji wspomnieć również o regulacji zawartej w par. 4 ust. 1 wspomnianego już rozporządzenia ministra finansów w sprawie właściwości organów podatkowych. Otóż zgodnie z tym przepisem, właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ustala się według miejsca pobytu osoby fizycznej, jeżeli nie ma ona miejsca zamieszkania na terytorium Polski.
Często podatnicy decydują się na prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej.
GDZIE ROZLICZYMY DAROWIZNĘ
Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, użytkowanie wieczyste, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, to właściwy jest urząd skarbowy według miejsca położenia nieruchomości.
GDZIE WNOSIMY OPŁATĘ TARGOWĄ
Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. W przypadku opłaty targowej właściwym organem podatkowym jest ten, na terenie działania którego znajduje się targowisko.
Ważne dla spółek
W przypadku takich spółek składa się sprawozdania finansowe dołączone do zeznania podatkowego. Należy je składać w urzędzie właściwym ze względu na adres siedziby spółki – jeżeli przynajmniej dla jednego wspólnika jest on właściwy. Jeżeli jednak taki urząd nie jest właściwy dla żadnego ze wspólników, to rozliczeń należy dokonywać w organie podatkowym właściwym dla jednego ze wspólników według ich wyboru. Jeśli natomiast wspólnicy nie dokonali wyboru, rozliczeń należy dokonywać w urzędzie właściwym dla wspólnika wskazanego w pierwszej kolejności w umowie spółki. Wynika to z par. 4 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia ministra finansów.
Sprzedaż nieruchomości
Z kolei podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczący przeniesienia własności nieruchomości należy regulować w urzędzie skarbowym właściwym ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Wynika to z przepisów art. 12 ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 41, poz. 399 z późn. zm.).
Od umowy spółki ten podatek trzeba zapłacić w urzędzie skarbowym właściwym ze względu na siedzibę spółki. W przypadku natomiast pozostałych umów zobowiązania wobec fiskusa trzeba uregulować w urzędzie skarbowym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) jednej ze stron czynności cywilnoprawnej.
PRZYKŁAD: PODAROWANY DOM
Pan Andrzej mieszka w miejscowości A. Posiada również dom położony w miejscowości B. W obu miejscowościach są urzędy skarbowe. Pan Andrzej zamierza podarować dom wraz z działką i budynkami gospodarczymi swojej córce. W takim przypadku podatek od darowizny będzie musiał być rozliczony w urzędzie skarbowym w miejscowości B, ponieważ na terenie działania tego urzędu znajduje się nieruchomość będąca przedmiotem darowizny.
Podstawa prawna
• Art. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).
• Art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
• Par. 13 rozporządzenia ministra finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz.U. nr 165, poz. 1371 z późn. zm.).
• Art. 12 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 41, poz. 399 z późn. zm.).
