Zmiany w systemach zarządzania, jakie zachodziły w ostatnich latach, pozwoliły przedsiębiorstwom na usprawnienie ich funkcjonowania. Dzięki temu mogły one efektywnie zaspokajać zmieniające się oczekiwania klientów.
Niestety, systemy, które miały gromadzić i dostarczać informacje o funkcjonowaniu firmy w układzie procesowym, nie rozwinęły się tak szybko, jak potrzeby
kadry kierowniczej.
Rachunek kosztów działań wypełnia tę lukę. Dostarcza on informacji kosztowych i operacyjnych, które są odzwierciedleniem układu procesowego. Rachunek ten dostarcza danych o rzeczywistych kosztach produktów, usług, procesów, działań, kanałów dystrybucji, segmentów rynku, kontraktów i przedsięwzięć.
Zarządzanie kosztami działań wykorzystuje te informacje. Umożliwia ono – dzięki analizie wartości, analizie czynników kosztotwórczych oraz mierników efektywności – inicjowanie, prowadzenie lub wspieranie działań skierowanych na optymalizację działalności. Pozwala również na doskonalenie procesu podejmowania decyzji.
Poniżej opisujemy podstawowe etapy projektowania systemu rachunku kosztów na przykładzie rzeczywistego wdrożenia w przedsiębiorstwie produkcyjnym.
Etap I
Na tym etapie następuje zdefiniowanie działań w sferze produkcji, ogólnego zarządzania, sprzedaży.
Pierwszym krokiem analizy działań jest zdefiniowanie i określenie procesów gospodarczych oraz działań. Jednak łatwiej to powiedzieć, niż zrobić. Zadanie to wymaga bowiem pokonania wielu przeszkód. Jedna z nich pojawia się wtedy, gdy działania są definiowane zbyt szczegółowo, a opracowana lista działań zawiera tysiące pozycji. Przetworzenie tak dużej ilości informacji sprawia trudności, zwłaszcza na początkowych etapach wdrażania systemu ABC.
Równie niebezpieczne jest zbyt ogólnikowe definiowanie działań, w wyniku czego powstaje lista zawierająca jedynie 20–25 kluczowych działań dla całej organizacji. W takim przypadku poziom agregacji danych jest zbyt wysoki, aby informacje były przydatne podczas podejmowania decyzji.
Produktem finalnym procesu produkcyjnego w spółce „ISKRA” CNS są narzędzia oraz usługi regeneracyjne narzędzi. Grupy asortymentowe produktów (narzędzi) to: produkty do kucia, do obróbki tokarskiej, do obróbki szlifierskiej, do montażu, do obróbki plastycznej oraz produkty kontrolno-pomiarowe i części maszyn.
Z wytwarzaniem i sprzedażą wyrobów oraz ogólnym zarządzaniem firmą związane są następujące procesy (schemat 1, tabela 1):
• podstawowe,
• wspierające (sprzedaży, ogólnego zarządzania).
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Etap II
Na tym etapie następuje ustalenie kosztów wyodrębnionych działań.
Po wyodrębnieniu na etapie pierwszym poszczególnych działań każdemu z nich przyporządkowuje się koszty w postaci pul kosztowych. Należy przeorganizować informacje o kosztach gromadzone w tradycyjnym systemie finansowo--księgowym w ten sposób, aby otrzymać precyzyjny podział kosztów pomiędzy wyróżnione działania (tabela 2).
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Etap III
Na tym etapie następuje określenie jednostki pomiaru wolumenu każdego działania (activity driver).
Kolejny krok w systemie rachunku kosztów działań polega na identyfikacji miar poszczególnych działań (activity drivers). Miary te są podstawą rozliczania kosztów zgromadzonych w pulach kosztowych działań na produkty korzystające z tych działań. Wielkość ta, uznana za miarę konkretnego działania (schemat 2), powinna:
• odzwierciedlać zapotrzebowanie danego produktu w stosunku do pozostałych produktów na dane działanie,
• odzwierciedlać przyczynę powstawania kosztów (lub powinna być z nią skorelowana),
• być zrozumiała i łatwa do zmierzenia.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Etap IV
Koszt jednostkowy produktu liczony według metody ABC.
W rachunku kosztów działań zaprezentowanym w niniejszym projekcie stosowano w stosunku do kosztów wydziałowych, sprzedaży i marketingu, ogólnego zarządzania tyle podstaw rozliczeniowych, ile rodzajów działań i odpowiadających im puli kosztów zostało wydzielonych w procesie technologicznym i sferze dystrybucji (tabela 3).
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Bazami rozliczenia kosztów wydziałowych jest liczba maszynogodzin. Natomiast
koszty sprzedaży i zarządzania są rozliczane na podstawie wielkości sprzedaży. Jednostkowy koszt produktu w firmie „ISKRA” CNS jest liczony jest metodą ABC w następującym układzie:
koszty bezpośrednie, koszty wydziałowe, pełen koszt wytworzenia, koszty zarządu, koszty sprzedaży, koszt własny sprzedaży.
Koszty wydziałowe są alokowane w produkt w grupach (według działań): 771, 772, 774, 775, 776, 777, 781 + 782 + 786. Koszty zarządu są alokowane w produkty według wskaźnika procentowego w następującym układzie: CH, CH1, CZ, CZ1, FF + FR, CI, CT, CJ, CL, CB. Koszty sprzedaży są alokowane w produkty według wskaźnika procentowego w następującym układzie: HS-1, HS-2, HS-3, Magazyn Wyrobów Gotowych. Dla każdego produktu są wyliczone: marża po koszcie bezpośrednim, marża po koszcie wytworzenia, zysk po koszcie własnym sprzedaży.
Zbigniew Leszczyński
– dyrektor działu rachunkowości zarządczej i controllingu P.H.U. „Buchalter_Lex” Sp. z o.o.