Jeśli podatnik nie jest pewien, czy właściwie stosuje obowiązujące przepisy, może wystąpić do urzędu skarbowego o wiążącą interpretację prawa podatkowego. Będzie ona gwarancją i ochroną na wypadek kontroli urzędu.
Możliwość uzyskania wiążącej interpretacji podatkowej dają podatnikom przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.; dalej Ordynacja podatkowa). Jeśli podatnik uzyska interpretację z urzędu i zastosuje się do niej, będzie ona wiążąca dla urzędu. Oznacza to, że podatnik jest chroniony wydaną interpretacją, na wypadek gdyby urząd skarbowy zmienił zdanie w sprawie, jaka była przedmiotem interpretacji. Dlatego, gdy w praktyce nie jesteśmy pewni, czy prawidłowo stosujemy przepisy podatkowe, warto wystąpić z wnioskiem o interpretację.
WAŻNE
Interpretacja podatkowa musi zawierać ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.
Tylko na wniosek podatnika
Interpretacje podatkowe wydawane są tylko na wniosek podatnika. Wniosek o interpretację należy złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celnego lub wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia, na które podatnikowi przysługuje zażalenie.
W wyroku z 15 listopada 2005 roku (III SA/Wa 2416/05, niepublikowany) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyjaśnił, że decyzja organu odwoławczego wydana po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie, w którym organ pierwszej instancji udzielił interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego – jest uważana za decyzję pierwszoinstancyjną. Zaskarżenie decyzji organu odwoławczego do sądu administracyjnego jest przedwczesne. Skierowanie sprawy do sądu powinno być poprzedzone odwołaniem, po którym wydana zostanie decyzja drugoinstancyjna.
WAŻNE
Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji.
Uzupełnienie wniosku
Wniosek o interpretację musi zawierać kilka stałych elementów. Składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest zobowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Jeśli wniosek podatnika nie będzie zawierał tych elementów, podatnik zostanie wezwany przez urząd do uzupełnienia wniosku.
Co oznacza sformułowanie stan faktyczny? Ministerstwo Finansów w piśmie z 26 stycznia 2005 r. (nr SP1/76/8010-4/170/05/AA) wyjaśniło, że słownik języka polskiego definiuje pojęcie „faktyczny” jako: zgodny z faktami, oparty na faktach, będący faktem, rzeczywisty, realny, istotny. Nie oznacza to jednak niemożności rozstrzygnięcia kwestii, które mogą zaistnieć w przyszłości. A zatem jeżeli we wniosku zostanie opisany dokładnie stan faktyczny (poszczególne elementy stanu faktycznego są spójne), bez zastosowania trybu warunkowego, wówczas organ podatkowy, który nie jest uprawniony ani zobowiązany do badania, czy przedstawione we wniosku zdarzenia już zaistniały lub mogą zaistnieć, powinien udzielić stosownej interpretacji. Interpretacja ta będzie wiążąca, jeżeli przedstawiony w niej stan faktyczny się ziści i nie ulegnie zmianie.
W piśmie Izby Skarbowej w Rzeszowie z 10 października 2005 r. (nr IS. I/2-4361/4/05) wskazano że podanie (wniosek) powinno zawierać co najmniej treść żądania, wskazanie osoby, od której pochodzi, a także czynić zadość innym wymogom ustalonym w przepisach szczególnych. Podanie wniesione pisemnie powinno być podpisane przez wnoszącego. Jeżeli podanie (wniosek) nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków. Niewypełnienie tego wymogu powoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.
Wniosek podatnika urząd pozostawi bez rozpatrzenia również wtedy, gdy strona nie wniesie opłat, które powinny zostać uiszczone z góry. A trzeba pamiętać, że przy składaniu wniosku o interpretację podatkową należy uiścić opłatę skarbową w wysokości 5 zł plus 50 gr od każdego załącznika.
Zmiana interpretacji
Organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla wydaną interpretację w dwóch przypadkach:
• jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie, lub
• z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.
W wyroku z 28 czerwca 2005 r. (I SA/Bd 276/05, niepublikowany) WSA w Bydgoszczy podkreślił, że postanowienie organu I instancji i decyzja organu odwoławczego zawierające interpretację mogą być uznane za naruszające prawo tylko wtedy, gdy są niezgodne z przepisami normującymi wydawanie interpretacji, a nie przepisami, które są przedmiotem interpretacji.
