Rozwiązania najczęstszych problemów podatkowych

Przypomnijmy, że z dniem 1 stycznia 2004 r. został uchylony przepis art. 21 ust. 1 pkt 86 updof, zwalniający od podatku dopłaty do czesnego finansowane ze środków budżetowych, wypłacane dla studiujących nauczycieli na podstawie Karty Nauczyciela.

Pozostał jednak w mocy przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 tejże ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Takimi odrębnymi przepisami regulującymi świadczenia przyznawane pracownikom na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego jest rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych. Wprawdzie zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 2 powołanego rozporządzenia jego przepisów nie stosuje się m.in. do nauczycieli, jednakże tylko w zakresie uregulowanym odrębnymi przepisami.

Kolejnym odrębnym przepisem regulującym świadczenia przyznawane na doskonalenie zawodowe nauczycieli jest rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 29 marca 2002 r. w sprawie sposobu podziału środków na wspieranie doskonalenia zawodowego nauczycieli pomiędzy budżety poszczególnych wojewodów, form doskonalenia zawodowego dofinansowywanych ze środków wyodrębnionych w budżetach organów prowadzących szkoły, wojewodów, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz szczegółowych kryteriów i trybu przyznawania tych środków.

Zatem – reasumując – jeżeli świadczenia dla nauczycieli są przyznawane zgodnie z postanowieniami zawartymi w wymienionych przepisach wykonawczych, to pozostają zwolnione od podatku dochodowego na podstawie wskazanego wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 90 updof.

Nie. W tym przypadku obowiązuje stawka VAT 22%.

Przypomnijmy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 „starej” ustawy o VAT z 8 stycznia 1993 r., która obowiązywała do 30 kwietnia 2004 r., opodatkowaniu podlegała sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium RP.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 maja 2004 r., zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 tejże ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Odpłatne wynajmowanie sali gimnastycznej jest niewątpliwie usługą zarówno w rozumieniu art. 4 pkt 2a „starej” ustawy o VAT, obowiązującej do 30 kwiet- nia 2004 r., jak i nowej – obowiązującej od 1 maja 2004 r. Zaś usługi placówek oświatowych, polegające na odpłatnym wynajmie sal gimnastycznych na organizowanie różnych imprez (np. sportowych, targów, wesel itp.), zaklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 70.20.12. „Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, na własny rachunek”, podlegają opodatkowaniu VAT według stawki 22%. Podstawę prawną stanowi tutaj zarówno art. 18 ust. 1 „starej” ustawy o VAT, jak i art. 41 ust. 1 ustawy obecnie obowiązującej.

Zespół szkół będzie mógł zastosować zwolnienie od podatku określone w art. 21 ust. 1 pkt 78 updof jedynie w sytuacji, gdy wydatek taki zostanie rzeczywiście poniesiony i odpowiednio udokumentowany. Zgodnie z powołanym przepisem, w 2004 r. ze zwolnienia podatkowego korzystają dopłaty do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie:

• w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką,

• pobytu dzieci na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szko-leniowych i leczniczo-opiekuńczych,

• przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu.

Przedmiotowe dopłaty ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych są wolne od podatku dochodowego w pełnej wysokości – bez żadnych ograniczeń kwotowych. Przy czym, co istotne, zwolnienie dotyczy tylko wypoczynku zorganizowanego – dowodem na to jest rachunek bądź inny dowód poniesienia wydatku, wystawiony przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie (np. dom wczasowy).

Osobą, na której ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów, jest pracownik i to na pracowniku ciąży obowiązek udowodnienia prawa do zwolnienia.

Przepisy updof nie zawierają regulacji określającej, jaki dowód powinien przedstawić pracownik, który poniósł wydatek z tytułu dopłaty do wypoczynku dziecka do lat 18. Zatem wobec braku szczególnych przepisów, które określałyby, jakie dokumenty powinien otrzymać płatnik, aby dofinansowanie do wypoczynku dzieci mogło być zwolnione od podatku, należy przyjąć, że ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko, co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, którymi są dowody wpłaty.

Z kolei pojęcie „dowód wpłaty” jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem zarówno rachunek lub fakturę VAT wystawioną przez organizatora wypoczynku, przelew bankowy, przekaz pocztowy, jak również dokument wpłaty w kasie podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie. Dowód wpłaty powinien zawierać dane organizatora wypoczynku, dane osobowe dziecka korzystającego z tego wypoczynku, określać formę wypoczynku oraz okres jego trwania. Na dowodzie wpłaty powinna być także zamieszczona kwota poniesionego wydatku oraz podpis osoby, która wystawiła ten dokument.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2003 r. dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, były wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 47b updof. Natomiast wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z tych dotacji nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów (zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 updof).

Wprawdzie z dniem 1 stycznia 2004 r. przepis art. 21 ust. 1 pkt 47b updof został skreślony, jednak dotacje otrzymywane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych jeszcze do końca 2004 r. Jak bowiem wynika z treści art. 14 ustawy z 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 47b i 48 updof, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2004 r., stosuje się w zakresie i na zasadach dotychczasowych do 31 grudnia 2004 r. Ponadto przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 updof, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2004 r., stosuje się odpowiednio.

Zatem dotacje otrzymywane z budżetu starostwa z tytułu prowadzenia szkół również w 2004 r. korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updof, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a updof oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z kolei na mocy art. 21 ust. 1 pkt 38 updof, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Jak wynika z literalnego brzmienia powołanego przepisu, zwolnieniem przedmiotowym w limitowanej wysokości w 2004 r. objęte są świadczenia rzeczowe oraz ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń, otrzymywane przez emerytów i rencistów od byłych zakładów pracy oraz od związków zawodowych. Zatem przekazywane rencistom i emerytom w 2004 r. przez były zakład pracy świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń o wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł korzystają w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego. Natomiast w przypadku gdy wartość przedmiotowych świadczeń przekroczy w roku podatkowym kwotę 2280 zł, nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% należności na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4 updof.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 67 updof, w 2004 r. wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Na mocy powołanego przepisu ustawodawca zwolnił od podatku wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, w przypadku spełnienia łącznie następujących przesłanek:

• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego,

• źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub związków zawodowych,

• wartość tych rzeczowych świadczeń nie przekracza kwoty 380 zł w skali roku.

Jednocześnie z treści tego przepisu wynika, że ustawodawca wyłączył z zakresu rzeczowych świadczeń wolnych od podatku bony towarowe, talony i inne znaki uprawniające do ich wymiany na towary i usługi – i to bez względu na kwotę i źródło ich sfinansowania.

Takie uregulowanie oznacza, że w przypadku przekazania pracownikom w 2004 r. bonów, talonów, znaków itp. – ich wartość podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić tutaj należy, że użyte przez ustawodawcę pojęcie „znak” jest pojęciem bardzo szerokim i dotyczyć może każdego dowodu – bez względu na jego nazwę – który może podlegać wymianie na określony towar lub usługę. Takim znakiem może być np. kupon.

W konsekwencji, w stanie prawnym obowiązującym w 2004 r., ze zwolnienia – w limitowanej wysokości – korzysta wartość biletu do kina, teatru lub wartość karnetu na siłownię, o ile ich zakup został w całości sfinansowany ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych. Dzieje się tak, ponieważ bilety na imprezy kulturalne, sportowe czy też na basen nie uprawniają posiadacza do ich wymiany na inne towary i usługi. Zatem w rozumieniu powołanych przepisów updof należy je uznać za świadczenia rzeczowe.

Jak wynika z powyższego, przekazywane pracownikom świadczenia rzeczowe w postaci biletów do teatru, których zakup został sfinansowany ze środków zakładowego funduszu socjalnego, korzystają w 2004 r. ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 updof.

Natomiast w sytuacji gdy świadczenia rzeczowe w postaci biletów do kina otrzymują od byłych zakładów pracy emeryci i renciści, wówczas wartość otrzymanych przez nich świadczeń rzeczowych z tego tytułu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł na mocy art. 21 ust. 1 pkt 38 updof.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 updof, od dochodów (przychodów) uzyskanych na terytorium RP z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową – z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 tejże ustawy – pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Dochodów tych nie łączy się z dochodami z innych źródeł.

Z kolei na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68 updof, wolna od podatku jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza w 2004 r. kwoty 760 zł.

Jak wynika z powyższego, otrzymane przez studentów oraz członków studenckiego koła naukowego nagrody w konkursie z dziedziny nauki, o jednorazowej wartości nieprzekraczającej w 2004 r. kwoty 760 zł pozostają zwolnione z opodatkowa- nia podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast nagrody, których jednorazowa wartość przekracza w 2004 r. kwotę 760 zł, należy opo- datkować w całości zryczałtowanym 10% podatkiem. W tym przypadku obowiązek poboru, obliczenia i wykazania wysokości ryczałtowo opodatko- wanych kwot (w zbiorczej deklaracji PIT-8A) spoczywa na wyższej uczelni jako płatniku. Warto także zaznaczyć, że zryczałtowany podatek pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty jego uzyskania, podatnicy zaś nie mają obowiązku uwzględniania tego rodzaju dochodów w zeznaniu rocznym.

Jak stanowi art. 30 ust. 1 pkt 4 updof, od uzyskanych na terytorium RP dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy – z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 tejże ustawy.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 38 updof, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń, otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Jak wynika z powyższego zwolnienia, nie wszystkie świadczenia pieniężne wypłacane emerytom są wolne od podatku dochodowego, a jedynie te wypłacane w zamian świadczeń rzeczowych, będące ich ekwiwalentem. W znaczeniu słownikowym „ekwiwalent” to rzecz równa innej wartością, odpowiednik, równoważnik. Zaś świadczeniami rzeczowymi są świadczenia w naturze (nie w pieniądzu), tj. przykładowo paczki żywnościowe, bilety na imprezy sportowe, kulturalne, oświatowe, itp.

W takim rozumieniu wykupienie przez pracodawcę dla emeryta lub rencisty, przykładowo, biletów autokarowych czy kolejowych oraz wczasów jest również świadczeniem rzeczowym (w naturze). Zatem ekwiwalent pieniężny wypłacony w zamian tych świadczeń korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości 2280 zł rocznie na mocy powołanego wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 38 updof.

Podkreślić jednak należy, że z omawianego tutaj zwolnienia nie korzystają wypłacane emerytom i rencistom świadczenia pieniężne, które nie są ekwiwalentem (równoważnikiem) świadczeń rzeczowych. I tak, przykładowo, wypłacana ryczałtowo wszystkim emerytom i rencistom kwota tzw. wczasów pod gruszą nie będzie korzystała ze zwolnienia podatkowego, gdyż nie stanowi odpowiednika czy też równoważnika świadczenia rzeczowego, jakim byłyby wykupione przez byłego pracodawcę wczasy. I to bez względu na fakt, czy byli pracownicy otrzymane kwoty przeznaczą na zorganizowany wypoczynek, czy też nie.

Reasumując, w przypadku gdy dopłaty do wypoczynku emerytów i rencistów będą stanowiły ekwiwalent wypłacony w zamian świadczeń rzeczowych (kosztów przejazdów, dopłat do wczasów), wówczas skorzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości 2280 zł w skali 2004 r. Jeżeli natomiast dopłaty te będą wypłacane wszystkim byłym pracownikom ryczałtowo i w związku z tym nie będą stanowiły równoważnika świadczenia rzeczowego, to na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4 updof będą podlegały opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym.

Przypomnijmy, że z dniem 1 stycznia 2004 r. został uchylony przepis art. 21 ust. 1 pkt 12 updof, zwalniający od podatku wartość napojów bezalkoholowych oraz posiłków wydawanych pracownikom do spożycia wyłącznie w czasie wykonywania pracy, z wyjątkiem ekwiwalentu z tego tytułu.

W stanie prawnym obecnie obowiązującym jedynym przepisem, na podstawie którego ze zwolnienia od podatku korzysta wartość otrzymywanych przez pracowników świadczeń rzeczowych oraz ich ekwiwalenty, jest art. 21 ust. 1 pkt 11 updof. Na mocy powołanego przepisu wolna od podatku jest wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, za używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego oraz wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych.

Zatem w przypadku gdy przysługujące pracownikom posiłki w czasie wykonywanej przez nich pracy nie są przyznawane w myśl obowiązujących przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, to wartość takich otrzymanych świadczeń nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z kolei powołany przez Czytelniczkę art. 21 ust. 1 pkt 114 updof stanowi, że wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych (w naturze) finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów. Jednak powyższy przepis odnosi się do świadczeń otrzymywanych i finansowanych ze środków budżetowych w ramach określonych rządowych programów i nie ma zastosowania do przedstawionego przez Czytelniczkę stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updof, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52 i 52a updof oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z uwagi na to, że równowartość kwoty biletu miesięcznego wypłacana co miesiąc rodzicom dowożącym dzieci do szkoły we własnym zakresie nie stanowi zwrotu kosztów rzeczywiście poniesionych z tego tytułu, a jedynie ma charakter dopłaty przyznanej rodzicom w związku z dowozem dzieci do szkoły, to kwoty otrzymane z tego tytułu należy kwalifikować jako przychody z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 updof. Przychody te podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, bowiem zakres zwolnień przedmiotowych zawarty w art. 21 i 52 updof jest wyczerpujący i nie obejmuje zwolnienia od podatku dochodowego powyższych przychodów.

Podatnicy osiągający przychody z tego tytułu są obowiązani do ich uwzględnienia w rocznym zeznaniu podatkowym, łącznie z innymi dochodami uzyskanymi w tymże roku (zob. art. 45 updof).

Wskazać tutaj należy, że wprawdzie przepisy updof nie zobowiązują szkoły, jako płatnika, do poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłaty tych kwot, to jednak nakładają na nią obowiązek sporządzenia, odrębnie dla każdego podatnika, informacji według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości osiągniętych przychodów. Informację tę płatnik ma obowiązek przekazać w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika (zob. art. 42a updof).

W obecnie obowiązującym stanie prawnym, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 updof, wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Zatem świadczenia rzeczowe w postaci paczek żywnościowych oraz upominki okolicznościowe otrzymane przez pracowników bez względu na okazję korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości 380 zł w skali roku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 updof – jednak pod pewnym warunkiem. Otóż świadczenia te muszą być sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszu związków zawodowych. W przypadku częściowego sfinansowania z innych środków, wartość przedmiotowych świadczeń podlega już opodatkowaniu. Ze zwolnienia od podatku nie korzysta również kwota przekraczająca limit określony w updof, tj. kwotę 380 zł, przypadającą na jednego pracownika w skali roku. Nadwyżka ta – nawet w przypadku sfinansowana świadczenia w całości z wymienionych funduszy – podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i jest traktowana jako przychód ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 updof.

Wskazać także należy, że omawiany tutaj art. 21 ust. 1 pkt 67 updof nie narzuca pracodawcy, z jakiego tytułu przedmiotowe świadczenia powinien przekazywać swoim pracownikom, dając mu całkowitą dowolność w ustalaniu terminów i okazji wydawania tychże świadczeń.

Natomiast zupełnie inną kwestią jest możliwość finansowania tego typu paczek i upominków ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych – środki tego funduszu można przeznaczyć jedynie na działalność socjalną zakładu. Zatem nie można traktować funduszu socjalnego jako funduszu okolicznościowego ani sposobu dodatkowego nagradzania pracowników, zaś przy przyznawaniu ulgowych usług i świadczeń oraz dopłat z tego funduszu należy brać pod uwagę sytuację życiową, rodzinną i materialną osób uprawnionych.