REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Odsetki jako koszt uzyskania przychodu

REKLAMA

Prowadzący działalność gospodarczą niejednokrotnie zmuszeni są do ponoszenia wydatków związanych z koniecznością zapłacenia dodatkowych kwot z tytułu korzystania z obcych źródeł finansowania – w postaci różnego rodzaju odsetek. Odsetki można zatem ogólnie określić mianem wynagrodzenia za korzystanie z cudzego kapitału.
 
Odsetki jako koszt uzyskania przychodu
Odsetki są płacone z różnych tytułów, np. zapłaty zobowiązań cywilnoprawnych lub spłaty kredytu bankowego. Stanowią więc ten rodzaj wydatku, który z reguły obciąża koszty prowadzonej działalności. Jednak ustawodawca, konstruując katalog wydatków wyłączonych z podatkowych kosztów uzyskania przychodów, również niektóre odsetki wyłączył wprost z tych kosztów. Dlatego też dla prawidłowego rozliczenia podatku bardzo istotne jest dokładne sprawdzenie, czy dany rodzaj odsetek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów podatkowych.
Ogólną zasadą obowiązującą w odniesieniu do wszystkich ponoszonych wydatków jest uznawanie ich za koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania ich związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ponadto, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatki te równocześnie nie mogą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 updof (i odpowiednio – art. 16 ust. 1 updop).

Odsetki od kredytów i pożyczek – zasady ogólne
Kredyt (lub pożyczka) jest powszechnie wykorzystywanym zewnętrznym źródłem finansowania działalności gospodarczej. Najczęściej zaciągany jest o­n na sfinansowanie zakupu środka trwałego lub też bieżącej działalności (tzw. kredyt obrotowy). Niezależnie od rodzaju kredytu i jego przeznaczenia, z tytułu wykorzystywania udostępnionych w jego ramach środków trzeba ponieść dodatkowy wydatek w postaci uiszczenia odsetek od pożyczonego kapitału. Powstaje w związku z tym pytanie, czy odsetki te mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów podatkowych.
Według Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Ustawodawca w art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) updof (i odpowiednio art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) updop) postanowił, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Za koszty takie nie są również uważane naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone, odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek i kredytów (art. 23 ust. 1 pkt 32 updof i art. 16 ust. 1 pkt 11 updop).

Udzielenie pożyczki (kredytu) jest więc zdarzeniem neutralnym podatkowo, gdyż z jednej strony otrzymana przez pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) pożyczka (kredyt) oraz zwrócona pożyczkodawcy (kredytodawcy) pożyczka (kredyt) nie stanowią przychodu podatkowego, a z drugiej strony wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) poniesione przez pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) nie stanowią dla niego kosztów uzyskania przychodów.
Jak słusznie zauważył Urząd Skarbowy w Legnicy w piśmie z 25 czerwca 2004 r., nr US-PD-I/414-45/04, brzmienie powołanych wyżej przepisów nie uzależnia możliwości zaliczenia do kosztów odsetek od pożyczek (kredytów) od klasyfikacji czy też nazewnictwa stosowanego przez instytucje finansowe, pod warunkiem że odsetki są zapłacone, a pożyczka (kredyt) została spożytkowana na potrzeby działalności gospodarczej.

Jeśli zatem pożyczka (kredyt) zostanie przeznaczona na cele prowadzonej działalności gospodarczej, to uznać należy, iż również wydatki poniesione przez pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) na zapłatę odsetek od kredytu mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i osiąganym przychodem, i w związku z tym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Przykład
Realizując podjętą wcześniej uchwałę, jeden ze wspólników spółki cywilnej zaciągnął kredyt z Funduszu Mikro, a drugi wspólnik był jego żyrantem. Kredyt ten był przeznaczony na działalność gospodarczą prowadzoną przez obu wspólników w ramach spółki. Pożyczkobiorca w terminie 3 miesięcy musiał rozliczyć się z bankiem fakturami, które dokumentowały wykorzystanie kredytu zgodnie z jego celem. Ze środków pochodzących z kredytu został sfinansowany między innymi zakup środka trwałego. Faktury były wystawione na spółkę cywilną. Czy zapłacone odsetki od tego kredytu stanowią koszty uzyskania przychodu w spółce cywilnej?
Na tak sformułowane pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Odsetki zapłacone od tego kredytu w ramach umowy, zgodnie z harmonogramem spłat, są kosztem uzyskania przychodu spółki cywilnej, mimo iż jako pożyczkobiorca figuruje tylko jeden ze wspólników. Nie będzie stanowił przeszkody w tym zakresie zakup środka trwałego. Zapłacone odsetki podwyższają bowiem wartość początkową takiego środka jedynie do dnia przekazania go do używania. Natomiast odsetki od kredytu zapłacone po przekazaniu środka trwałego do używania spółka cywilna ma prawo zaliczyć bezpośrednio w ciężar kosztów działalności.
Odsetki płacone z góry
Wątpliwości co do prawidłowego rozliczenia kosztów może wywołać pobranie odsetek „z góry” przez instytucję udzielającą kredytu (pożyczki). Dzieje się tak, na przykład, w sytuacji zaciągnięcia tzw. kredytu dyskontowego. Czy w takim przypadku pobrane „z góry” odsetki stanowią koszt uzyskania przychodu już w momencie pobrania?
Udzielając odpowiedzi na to pytanie, trzeba podkreślić, że ustawodawca określił szczególny, warunkowy tryb zaliczania do kosztów uzyskania przychodów między innymi dla odsetek od pożyczek (kredytów). Mogą o­ne bowiem stanowić koszt uzyskania przychodu dopiero w momencie faktycznej zapłaty, i to pod warunkiem spełnienia ogólnej normy zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.
Ponadto ustalając koszty uzyskania przychodów w przypadku osób prawnych oraz osób fizycznych prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów według zasady memoriałowej, należy mieć na uwadze, że koszty uzyskania przychodów przede wszystkim są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą. Dlatego też zarachowanie kosztów z tytułu zapłaconych odsetek może nastąpić wtedy, gdy kredyt został zaciągnięty na potrzeby prowadzonej działalności w roku podatkowym, którego dotyczy, zaś jego wykorzystanie ma wpływ na wielkość osiągniętego z tej działalności przychodu w tym roku podatkowym.
W praktyce oznacza to, że jeśli taki kredyt obejmuje kilka lat, to koszt z tytułu pobranych „z góry” odsetek powinien zostać proporcjonalnie podzielony i wykazany w każdym roku objętym kredytowaniem, a nie jednorazowo w momencie ich zapłaty. Identyczne stanowisko zajął w tej kwestii Urząd Skarbowy w Nowej Soli w piśmie z 8 grudnia 2003 r., nr US.XVI-415/7/2003.
Przykład
Spółka zaciągnęła w banku na okres trzech lat tzw. kredyt dyskontowy w kwocie 300 000 zł, oprocentowany 10% w skali roku. Odsetki od tego kredytu wynoszące 30 000 zł zostały pobrane z góry. Uzyskane przez spółkę środki pozwolą jej na odzyskanie płynności finansowej. W jaki sposób powinna zostać uwzględniona w kosztach uzyskania przychodów kwota uiszczonych odsetek?
W przedstawionym stanie faktycznym pobrane z góry odsetki w kwocie 30 000 zł powinny zostać podzielone na trzy lata i zaliczone do kosztów w każdym roku proporcjonalnie, a więc kosztem uzyskania przychodów z tytułu zapłaconych odsetek będzie w każdym roku kwota 10 000 zł.
Odsetki karne
Mimo wsparcia finansów firmy obcym kapitałem w postaci kredytu, nie zawsze udaje się utrzymać bieżącą płynność finansową i dysponować wystarczającą ilością środków na terminową spłatę rat. Najczęściej powstaje wówczas dodatkowo obowiązek zapłaty karnych odsetek. Na tym tle wyłania się problem możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu tego rodzaju odsetek. Odsetki te będą bowiem mogły stanowić koszt uzyskania przychodu, pod warunkiem że zostały w całości zapłacone i że nie dotyczą inwestycji w okresie ich realizacji. Nie będzie miał tu wówczas zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów nie uważa się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).
Zatem odsetki karne zapłacone od nieterminowego regulowania rat kredytu będą kosztem uzyskania przychodu (por. pismo Urzędu Skarbowego w Będzinie z 26 kwietnia 2004 r., nr US IPD-415-12-04).

Kredyt na zakup nieruchomości
Dość powszechnym zjawiskiem jest finansowanie środkami pochodzącymi z kredytu zakupu nieruchomości wykorzystywanej następnie do prowadzenia działalności gospodarczej. Powstaje w związku z tym wątpliwość, w jaki sposób należy dokonywać rozliczenia odsetek od tego kredytu. Zasady rozliczenia odsetek w tym przypadku zostały zilustrowane przykładami.
Przykład 1
Wspólnicy trzyosobowej spółki cywilnej zaciągnęli kredyt na zakup nieruchomości przeznaczonej do prowadzenia działalności gospodarczej. Następnie jeden z nich wypowiedział swój udział w spółce i wystąpił z niej w przewidzianym terminie. Jak powinny być obecnie traktowane odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości po wystąpieniu jednego ze wspólników ze spółki?
Podstawę działania spółki cywilnej, w sensie ekonomicznym, stanowi majątek spółki, będący współwłasnością łączną wszystkich wspólników. Każdy wspólnik ma w nim swój udział, jednakże w czasie trwania spółki wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku. Konstrukcja taka powoduje, że majątek spółki cywilnej jest wspólną własnością wszystkich wspólników odrębną od majątków osobistych wspólników.
5 lutego 2002 r. wspólnicy spółki cywilnej nabyli prawo użytkowania wieczystego działki gruntu i prawo własności budynku, a kupna dokonali jako wspólnicy tej spółki. Zakup ten został potwierdzony stosownym zapisem w księdze wieczystej prowadzonej dla działki, że prawo użytkowania wieczystego gruntu i prawo własności budynku na prawach wspólności łącznej nabyli wspólnicy spółki cywilnej. Tym sposobem prawo użytkowania wieczystego gruntu i prawo własności budynku stały się majątkiem spółki cywilnej.
Z datą 31 stycznia 2003 r. ze spółki wystąpił jeden ze wspólników. Ponieważ jednak spółka była trzyosobowa, fakt wystąpienia jednego ze wspólników nie spowodował jej rozwiązania. Każdy wspólnik w drodze jednostronnego oświadczenia woli może wystąpić ze spółki poprzez wypowiedzenie udziału na trzy miesiące przed zakończeniem roku obrachunkowego. Wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do używania, oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki. Wypłaca się mu ponadto w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, w jakiej uczestniczył o­n w zyskach spółki.
W przypadku zwrotu wspólnikowi rzeczy, które wniósł do spółki do używania, oraz wkładu zastosowanie ma art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zwalnia od podatku przychód w związku z tymi czynnościami. Nie dotyczy to jednak kwoty, którą wspólnik otrzymuje tytułem spłaty jego udziału w zyskach, która to kwota stanowi przychód należny podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Istotny natomiast dla sprawy jest fakt istnienia spółki cywilnej w obrocie gospodarczym w składzie dwuosobowym oraz że majątek spółki stanowi nadal współwłasność łączną tej spółki.
Podsumowując należy stwierdzić, że prawo użytkowania wieczystego działki gruntu i prawo własności budynku nabyte przez spółkę cywilną na podstawie aktu notarialnego stanowią majątek spółki na prawach współwłasności łącznej dla dwóch obecnych wspólników, a koszty ponoszone w postaci odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup stanowią w całości koszty działającej jako dwuosobowa spółki cywilnej.
Przykład 2
Podatnik zaciągnął kredyt mieszkaniowy na zakup domu mieszkalnego, którego część została przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej. Czy odsetki od tego kredytu stanowią koszt uzyskania przychodu?
W tym konkretnym przypadku odsetki od kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup domu mieszkalnego, którego część przeznaczono na prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej, można zaliczyć w koszty działalności gospodarczej w takim samym procencie, jaki stanowi powierzchnia przeznaczona na działalność gospodarczą w powierzchni całego budynku. Oczywiście odsetki te muszą ponadto spełniać ogólną normę zaliczania wydatku do kosztów, czyli istnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a osiągniętym przychodem, oraz nie podlegać wyłączeniu z kosztów na mocy katalogu utworzonego przez ustawodawcę. Tylko łączne spełnienie tych dwóch warunków pozwala dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów (por. pismo Urzędu Skarbowego w Zabrzu z 18 maja 2004 r., nr USP-D1/415/21/2004/EW).
Odsetki od kredytu na zakup środka trwałego
Zakupy lub też wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych wykorzystywanych następnie w prowadzonej działalności przeważnie finansowane są kredytem lub pożyczką. Jeśli kredyt ma charakter typowo inwestycyjny, a więc służy sfinansowaniu kosztów wytworzenia środka trwałego, zapłacone w okresie realizacji danej inwestycji odsetki nie stanowią bezpośrednio kosztu podatkowego, lecz powiększają wartość początkową tego środka, a do kosztów będą zaliczane poprzez odpisy amortyzacyjne.
Jeśli natomiast środek trwały jest nabywany przez podatnika za środki pochodzące z kredytu, to odsetki są rozliczane w dwojaki sposób:
1) wydatki z tytułu odsetek od kredytu, opłat i prowizji związanych z zakupem środka trwałego do dnia przekazania go do używania zwiększają jego wartość początkową;
2) wydatki poniesione po tej dacie, z tytułów wyżej wymienionych, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Przykład
20 września 2003 r. podatniczka wspólnie z mężem zakupiła samochód osobowy marki Ford Mondeo za kwotę 108 200 zł. Na zakup powyższego samochodu został zaciągnięty kredyt w wysokości 60 000 zł. 30 marca 2004 r. samochód ten został przekazany dla celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej (prywatna praktyka lekarska) i zaprowadzona została ewidencja środków trwałych. Czy w związku z powyższym, począwszy od kwietnia bieżącego roku można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zarówno spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup ww. samochodu, jak i koszty ubezpieczenia samochodu OC, AC, NW proporcjonalnie do całej wydatkowanej kwoty ubezpieczenia?
W sytuacji gdy podatniczka poniosła wydatki z tytułu odsetek od kredytu, opłat i prowizji związanych z zakupem samochodu do dnia przekazania samochodu do używania, to zwiększają o­ne jego wartość początkową, natomiast wydatki z powyższych tytułów poniesione po tej dacie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
W odniesieniu do zaliczenia proporcjonalnie do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego ubezpieczenia OC, AC i NW, jeśli wydatek ten został poniesiony przed przekazaniem samochodu do używania dla celów działalności gospodarczej, to nie można tego wydatku zaliczyć proporcjonalnie w poszczególnych miesiącach do kosztów uzyskania przychodów, gdyż w momencie poniesienia tego wydatku samochód ten nie stanowił składnika związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą (por. pismo Urzędu Skarbowego w Wodzisławiu Śląskim z 29 kwietnia 2004 r. nr PDI/415-19/04). W przypadku samochodu osobowego należy ponadto pamiętać o ograniczeniu kwoty wydatkowanej na ubezpieczenie oraz wysokości odpisów amortyzacyjnych podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.
Kredyt walutowy
Podatnicy podejmując decyzję o zakupie lub wytworzeniu środka trwałego, często decydują się na zaciągnięcie kredytu walutowego z uwagi na atrakcyjne oprocentowanie i dogodne warunki spłaty. Pojawia się w związku z tym problem z prawidłowym rozliczeniem ponoszonych z tego tytułu kosztów. Zdarza się bowiem, że podatnicy nie do końca są w stanie odróżnić poszczególne rodzaje kredytów oferowanych na rynku, myląc kredyt walutowy z kredytem denominowanym w walutach obcych.
Trzeba przypomnieć, że przepisy ustaw podatkowych nakazują przeliczanie kosztów ponoszonych w walutach obcych na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.
Jednocześnie nie można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów zarówno odsetek, jak i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.
Przykład
Podatnik zaciągnął kredyt złotowy denominowany w walucie obcej na zakup środka trwałego. Jak powinna zostać ustalona wartość początkowa tego środka? Czy powiększą tę wartość różnice kursowe oraz zapłacone od poszczególnych rat kredytu odsetki?
Kosztów uzyskania przychodów, co do zasady, nie stanowią wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Jednak zgodnie z przepisami ustaw podatkowych w przypadku zakupu lub wytworzenia środka trwałego odsetki oraz różnice kursowe naliczone do dnia przekazania tego środka do używania uwzględnia się w jego wartości początkowej, od której następnie dokonywane są odpisy amortyzacyjne, w związku z czym nie stanowią o­ne bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Natomiast różnice kursowe oraz wydatki związane ze spłatą odsetek poniesione po przekazaniu tegoż pojazdu do używania obciążają koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności.
Powyższe przepisy odnoszą się jednak do kosztów poniesionych w walutach obcych. Nie dotyczą o­ne zatem sytuacji, gdy koszty są wyrażone w walucie polskiej i przeliczane w odniesieniu do kursu waluty, a z takim właśnie przypadkiem mamy tu do czynienia. Zaciągnięty bowiem przez podatnika kredyt nie jest kredytem dewizowym ani jego odmianą, jest po prostu kredytem złotówkowym, którego spłata jest uzależniona od kursu, na bazie którego liczone są raty kredytowe w złotówkach. Dlatego też nie można uznać, że są to koszty poniesione w walutach obcych ani wyrażone w walutach obcych, a tym samym w związku ze spłatą rat kredytu nie powstają różnice kursowe w rozumieniu przepisów podatkowych. Różnice te nie skorygują więc wartości początkowej zakupionego środka trwałego (por. pismo Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach z 7 kwietnia 2004 r., nr IIUS/PBI/27/415/2004).
Zdarza się również, że zakupione na kredyt środki trwałe stają się przedmiotem kradzieży. Środki te są co prawda ubezpieczone, ale do dnia wypłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela upływa często dość długi okres. Z umów kredytowych wynika najczęściej obowiązek dalszej spłaty rat. Wątpliwości budzi jednak w takim przypadku zasadność zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodu.
Do kwestii tej odniosła się Izba Skarbowa w Bydgoszczy w piśmie z 2 marca 2004 r., nr PB2/005-1-19/04, stwierdzając, że ponieważ kredyt, z którego sfinansowano zakup samochodu, nie był związany z eksploatacją pojazdu, ale przede wszystkim z prowadzoną działalnością gospodarczą, to nie ma podstawy, aby uznać, że przedsiębiorcy nie przysługuje prawo do zaliczania do kosztów podatkowych również odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup środka trwałego także w przypadku jego kradzieży – za okres pomiędzy utratą środka trwałego a wypłatą odszkodowania.

Tylko „w celu osiągnięcia przychodów”
Kwalifikując dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, trzeba stale pamiętać, że użyty przez ustawodawcę zwrot „w celu” oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, przy czym to na podatniku będzie spoczywał ciężar wykazania tego związku.
Przy dokonywaniu zakupów dla prawidłowego zaliczenia odsetek od kredytu zaciągniętego na ten cel do kosztów istotne znaczenie będzie miała kwalifikacja nabywanego składnika majątku do środków trwałych lub obrotowych, a w przypadku tych pierwszych – dodatkowo moment przekazania ich do użytkowania.
Przykład
Podatnik zaciągnął kredyt komercyjny, który został przeznaczony na uruchomienie produkcji. Czy odsetki od tego kredytu mogą być zaliczone w koszty uzyskania przychodu?
Firma rozwija się przede wszystkim dzięki realizacji określonych przedsięwzięć inwestycyjnych, które mogą dotyczyć zarówno zmian wielkości produkcji, jej jakości i struktury asortymentowej, obniżki kosztów, zmiany źródeł zaopatrzenia i kierunków zbytu, jak i powiązań z innymi firmami, a także wspólnych inwestycji, lokowania nadwyżek kapitału poza firmą macierzystą czy innych form działania.
Przy zaliczaniu wydatków do kosztów uzyskania przychodu nie jest istotny rodzaj zaciągniętego kredytu, ale cel, na jaki kredyt został przeznaczony. Decydujące znaczenie dla kwestii zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, a w tym konkretnym przypadku odsetek od kredytu komercyjnego wraz z wydatkami związanymi z tym kredytem, zaciągniętego w celu uruchomienia produkcji, ma wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wydatkiem a osiągniętym przychodem. Istnienie takiego związku pozwala podatnikowi dany wydatek zaliczyć do kosztów, ale pod warunkiem że nie został o­n wymieniony w katalogu wyłączeń zawartych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jeżeli zatem taki związek przyczynowo-skutkowy zostanie udowodniony, a zapłacone odsetki, prowizje od zaciągniętego kredytu nie będą dotyczyć zwiększenia kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji, to mogą o­ne zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (por. pismo Urzędu Skarbowego w Cieszynie z 1 marca 2004 r., nr PDI/1--415/158/03).
Odsetki od kredytu na zakup akcji i udziałów
Zgodnie z przepisami ustaw podatkowych do kosztów uzyskania przychodów nie mogą zostać zaliczone wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce oraz innych papierów wartościowych w momencie ich poniesienia. Wydatki takie są jednak uznawane za takie koszty przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych.
Użycie przez ustawodawcę określenia „wydatków na nabycie” oznacza więc, że do kosztów uzyskania przychodów, ale dopiero z chwilą odpłatnego zbycia udziałów lub akcji, zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, a więc takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe.
Należy jednakże rozdzielić pojęcie wydatków na nabycie (objęcie) udziałów (akcji), do których zalicza się: należną zapłaconą cenę za udziały lub akcje oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego itp.), od źródeł finansowania tego rodzaju wydatków. Dotyczy to w szczególności pożyczek i kredytów zaciągniętych na nabycie udziałów czy też akcji. Odsetki od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na zakup udziałów nie stanowią więc wydatków na nabycie (objęcie) udziałów, są jednakże zapłatą za kredyt (pożyczkę) i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów.
Dlatego też odsetki od kredytu zaciągniętego na nabycie akcji stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji.
Przykład
Spółka z o.o. zaciągnęła kredyt na zakup akcji. Czy i kiedy odsetki od tego kredytu stanowią koszt uzyskania przychodu?
Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce oraz innych papierów wartościowych. Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych. Oznacza to, że do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać zaliczone wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, czyli takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe, jednak dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji. Do typowych kosztów warunkujących nabycie udziałów lub akcji zaliczyć należy zapłaconą cenę udziałów, akcji oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (np. opłaty notarialne itp.). Jednak odsetki od kredytu – w przypadku sfinansowania zakupu akcji pochodzącymi z niego środkami – nie stanowią tego rodzaju wydatków, gdyż są zapłatą za korzystanie z cudzych pieniędzy. Wydatki na zapłatę tych odsetek zostały niewątpliwie poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zatem odsetki te stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji (por. pismo Ministerstwa Finansów z 31 października 1996 r., nr PO 4/AK-722-662/96). Identyczne stanowisko w tej kwestii zajęły również: Izba Skarbowa w Krakowie w piśmie z 5 lipca 2004 r., nr PD-1/005/2-181/04/WK, oraz Warmińsko-Mazurski Urząd Skarbowy w piśmie z 2 marca 2004 r., nr US.PD/423-15/IB/04.
Odsetki od pożyczek udzielonych przez udziałowca spółce
W praktyce często zdarza się, że w przypadku przejściowego braku środków finansowych spółki kapitałowe zamiast zaciągać kredyt w banku, zaciągają pożyczki u swoich udziałowców. Zjawisko to – niekorzystne z punktu widzenia wierzycieli osoby prawnej – określa się mianem „cienkiej kapitalizacji”. W przeszłości wiele kontrowersji wywoływała kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od takiej pożyczki.
W celu rozwiania istniejących wątpliwości oraz przeciwdziałania temu zjawisku ustawodawca postanowił, że za koszty uzyskania nie uznaje się przychodów z odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez jej udziałowca posiadającego nie mniej niż 25% udziałów tej spółki albo udziałowców posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki – w części, w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek. Wskaźnik procentowy posiadanych przez udziałowców udziałów określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanym udziałem przysługują tym udziałowcom. Nie ma przy tym znaczenia, czy udziałowiec jest rezydentem czy nierezydentem.
Ustawodawca zdefiniował przy tym pojęcie pożyczki dla celów ustawy podatkowej. Przez pożyczkę rozumie się zatem każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę. Pojęcie pożyczki jest zatem szersze niż zawarta w Kodeksie cywilnym definicja umowy pożyczki (por. pismo Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 kwietnia 2004 r., nr PB1/005-1-47/04).
Dlatego też dokonując zaliczenia odsetek od pożyczek udzielanych spółce przez jej udziałowców do kosztów uzyskania przychodów, należy to czynić z uwzględnieniem reguł określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

ANNA WELSYNG-ZIELONY
Podstawy prawne
•  ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135
•  ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135


REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Infor.pl
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Renta wdowia nie dla wszystkich wdów: nie dla młodych wdów (nawet jeżeli zostały same z dzieckiem) i nie dla „porzuconych” kobiet

Renta wdowia, to nowe świadczenie dla wdów i wdowców, o które będzie można wnioskować już od 1 stycznia 2025 r. Choć nazwa sugeruje, że powinno ono dotyczyć wszystkich wdów i wdowców – będzie na nie mogła liczyć tylko ich ograniczona grupa, która spełnia wszystkie określone w ustawie przesłanki. Renty wdowiej nie otrzymają m.in. osoby, które owdowiały w młodym wieku, jak i osoby „porzucone” przez współmałżonka (nawet jeżeli nie doszło do rozwodu). 

Świadczenia z programu Aktywny rodzic zostaną wyłączone z definicji dochodu. Nie będą miały wpływu na prawo do świadczeń z pomocy społecznej

Rada Ministrów przyjęła projekt projektu ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Świadczenia z programu „Aktywny Rodzic” zostaną wyłączone z definicji dochodu.

Nadchodzi rewolucja w urzędach pracy. Bezrobotni powinni się cieszyć czy martwić? Rząd zdecydował: będzie nowa ustawa o rynku pracy i służbach zatrudnienia

Rynek pracy potrzebuje nowej ustawy? Tak uważa ministerstwo pracy, a Rada Ministrów podzieliła zdanie resortu.  Rząd w Wigilię 24.12.2024 r. przyjął projekt ustawy autorstwa Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. To ma być prawdziwa rewolucja.

Czekasz na wdowią rentę, sprawdź już teraz czy ci się należy, apeluje zus i zaprasza do składania wniosków z wyprzedzeniem

W Wigilię 24.12.2024 Zakład Ubezpieczeń Społecznych – ZUS zwrócił się z komunikatem do wdów i wdowców, by jak najszybciej sprawdzili czy mają prawo do dwóch świadczeń. To ważne, bo choć samo nowe świadczenie – tzw. wdowia renta będzie wypłacane od lipca, to wnioski można już składać będzie zaraz z początkiem nowego roku.

REKLAMA

ZUS informuje: Od 1 stycznia 2025 r. można składać wnioski o rentę wdowią. Jakie warunki należy spełnić?

Od 1 stycznia 2025 r. ZUS zacznie przyjmować wnioski o rentę wdowią. Osoby uprawnione mogą składać wnioski, ale prawo do tego świadczenia zostanie im przyznane od miesiąca, w którym złożyły wniosek, jednak nie wcześniej niż od 1 lipca 2025 r.

40 tys. zł na zakup samochodu do wzięcia już na początku lutego 2025 r. [za zezłomowanie starego auta w ciągu ostatnich 4 lat – premia 5-10 tys. zł; cena nowego samochodu – do 225 tys. zł netto]

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, w dniu 16 grudnia br., ogłosił iż na początku lutego 2025 r. – ruszy nabór wniosków o dofinansowanie do zakupu samochodu elektrycznego. W ramach programu „Mój elektryk 2.0” osoby fizyczne, będą mogły uzyskać nawet 40 tys. zł dopłaty do zakupu bezemisyjnego auta. Budżet programu ma wystarczyć na zakup ok. 40 tys. samochodów.

30 tysięcy złotych kary! Kierowcy mają na to siedem dni. Nowy obowiązek dla właścicieli aut mrozi krew w żyłach

Nie odbierają listów poleconych wysyłanych przez Główny Inspektorat Transportu Drogowego, podają nazwiska ludzi zza granicy, tak namierzeni przez fotoradary kierowcy unikają płacenia mandatów. Resort Infrastruktury mówi temu dość i od 2025 roku wprowadzi nowe mechanizmy ścigania sprawców łamania przepisów drogowych. Skóra cierpnie, włos się jeży od nowych zasad karania mandatami. 

To pewne: będzie wyższy wiek emerytalny. Najpierw zrównanie wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn, potem wydłużenie lat pracy

Politycy i rząd nie mają wyboru – muszą podwyższyć wiek emerytalny. Politycznie może się to wydawać samobójstwem, ale realnie brak podwyższenia wieku emerytalnego to samobójstwo ekonomiczne. Dlatego cała sztuka polega na tym, by przekonać społeczeństwo, że podniesienie wieku emerytalnego jest w interesie wszystkich.

REKLAMA

Wigilia 24.12.2024 – czy po raz ostatni zgodnie z prawem to dzień roboczy, a od 2025 dzień ustawowo wolny od pracy

Ustawa, która zmieniła status 24 grudnia z dnia roboczego w dzień ustawowo wolny od pracy odbyła już niemal całą drogę legislacyjną. By stała się prawem powszechnie obowiązującym musi być jeszcze jedynie podpisana przez prezydenta i opublikowana w Dzienniku Ustaw. Jednak nie jest wcale pewne czy tak się stanie.

Na podium: Tusk, Duda i Kaczyński. 100 najczęściej pokazywanych polityków w Polsce w 2024 r. [ranking medialnej wartości]

Instytut Przywództwa przygotował ranking medialnej wartości polityków w Polsce. Ranking ten powstał na podstawie szacunków ekwiwalentu reklamowego publikacji na portalach internetowych z udziałem tych polityków w okresie styczeń - listopad 2024 r. Ekwiwalent reklamowy to kwota, jaką należałoby zapłacić za publikacje, gdyby były one reklamą. Na pierwszym miejscu znalazł się premier Donald Tusk - wartość przekazów medialnych z jego udziałem (gdyby przeliczyć to na koszt reklamy) osiągnęła imponującą kwotę 474,75 mln zł. Na podium znaleźli się również prezydent Andrzej Duda z wynikiem 272,98 mln zł oraz prezes Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński – 203,35 mln zł.

REKLAMA