Mateusz Rudaś
Dołącz do grona ekspertów
Doradca podatkowy
Absolwent prawa na Uniwersytecie Gdańskim i podyplomowych studiów podatkowych na Uniwersytecie Warszawskim. Laureat konkursów o tematyce podatkowej (m.in. I miejsce w Tax’n’You w 2013 r.), autor licznych publikacji i komentarzy. Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z podatkiem VAT i cenami transferowymi.
Aktualnie współpracuje z kancelarią Małgorzata Rentflejsz i Wspólnicy Sp. k.
Kontakt: mateusz.rudas@jrd.pl
Zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 28b ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku, gdy są one świadczone na rzecz podatnika, jest miejsce w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Od powyższej zasady ustawa przewiduje jednak szereg wyjątków. Jednym z nich jest szczególny sposób ustalania miejsca świadczenia w odniesieniu do usług związanych z nieruchomościami. Usługi takie są opodatkowane według miejsca położenia nieruchomości. Zakwalifikowanie usługi jako związanej z nieruchomością może prowadzić do ustalenia innego miejsca świadczenia usługi niż w przypadku zastosowania zasady ogólnej, stąd też niezwykle istotna jest znajomość kryteriów, które o tym decydują.
Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej jest niezwykle istotne z punktu widzenia prawidłowego ustalenia miejsca świadczenia usług w VAT. Przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają jednakże definicji tego pojęcia. Definicja taka istnieje wprawdzie w prawie unijnym, jednakże budzi ona liczne wątpliwości interpretacyjne. W celu prawidłowego zidentyfikowania, czy świadczenie lub nabycie usług jest związane z stałymi miejscem prowadzenia działalności, bardzo ważna jest zatem znajomość orzecznictwa TSUE.