REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.
Karolina Pilawska

Adwokat, wspólnik w kancelarii Pilawska Zorski Adwokaci

Adwokat wpisany na listę adwokatów przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie. Absolwentka prawa (studia stacjonarne) na Uniwersytecie Warszawskim, który ukończyła z wynikiem celującym. Złożyła pracę magisterską pt. „Dochodzenie roszczeń wekslowych w postępowaniu cywilnym” pod kierunkiem dr hab. Prof. UW Andrzeja Wacha. Laureatka nagrody Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia w nauce oraz stypendystka Rektora Uniwersytetu Warszawskiego. W swojej dotychczasowej karierze pracowała w prestiżowych warszawskich kancelariach, sądach powszechnych oraz polskim związku sportowym. Była także wykładowcą na Akademii Leona Koźmińskiego. Jest również autorem artykułów, m. in. w „Monitorze Prawniczym”.
Specjalizuje się w prawie gospodarczym oraz finansowym, ze szczególnym uwzględnieniem procesów cywilnych prowadzonych na tym tle. Reprezentuje Klientów w sprawach karnym, w tym w sprawach z zakresu tzw. „przestępstw białych kołnierzyków” („white collar crimes”).

Kontakt:

e-mail: k.pilawska@pzadwokaci.pl

www: pzadwokaci.pl

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał 13 lutego 2025 r. wyrok w polskiej sprawie C-472/23 dotyczącej sankcji kredytu darmowego (SKD), który może mieć dalekosiężne skutki dla rynku kredytów i pożyczek gotówkowych w Polsce. Orzeczenie to precyzuje warunki, na jakich konsument może dochodzić swoich praw w przypadku naruszeń obowiązków informacyjnych przez banki i instytucje finansowe.
Sąd Najwyższy w Polsce stoi przed wyzwaniem rozstrzygania jednego z najważniejszych zagadnień dotyczących tzw. sankcji kredytu darmowego. Ta instytucja, wynikająca z ustawy o kredycie konsumenckim, może przynieść znaczące zmiany zarówno dla kredytobiorców, jak i dla instytucji finansowych. W obliczu rosnącej liczby sporów między bankami a konsumentami, decyzja Sądu Najwyższego w sprawie o sygn. akt III CZP 3/25, zarejestrowanej 22 stycznia 2025 roku, nabiera szczególnego znaczenia.

REKLAMA

Trybunał Sprawiedliwości UE w Luksemburgu wydał 23 stycznia 2025 r. ważny wyrok w sprawie kredytów konsumenckich. TSUE uznał, że konsument powinien mieć możliwość samodzielnie sprawdzić, czy rzeczywista roczna stopa oprocentowania (tzw. RRSO) jego kredytu, została prawidłowo obliczona. W ocenie adwokat Karoliny Pilawskiej z Pilawska Zorski Adwokaci ten wyrok TSUEmoże wpłynąć na setki tysięcy spraw sądowych w Polsce.
Na skutek nieautoryzowanych transakcji w ubiegłym roku klienci banków stracili 500 mln zł. Oszuści stosują coraz wymyślniejsze sposoby na wyłudzenie danych do logowania do bankowości, począwszy od telefonów podszywających się pod pracowników banku czy wysyłania linków do fałszywych stron imitujących witryny instytucji finansowych. – Przestępczość, która kiedyś miała miejsce na polskich ulicach, teraz przeniosła się do internetu – alarmują prawnicy. Choć banki mają obowiązek zwrotu skradzionych środków, często podważają zasadność wniosku klienta. W takim przypadku poszkodowanemu pozostaje droga sądowa.

REKLAMA

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej już 13 lutego 2025 roku ogłosi wyrok w sprawie C-472/23 dotyczącej sankcji kredytu darmowego. Będzie to pierwszy wyrok TSUE w polskiej sprawie związanej z pożyczkami gotówkowymi oraz instytucją sankcji kredytu darmowego, która coraz bardziej zyskuje na znaczeniu. Praktyka ta jest coraz częściej stosowana przez sądy, zwłaszcza że rośnie liczba kredytobiorców oraz pożyczkobiorców gotówkowych, którzy decydują się dochodzić swoich praw w sądach, pozywając banki lub instytucje parabankowe.
Wyroki TSUE na dobre zagościły w polskim wymiarze sprawiedliwości, szczególnie w sporach z zakresu ochrony praw konsumentów. Tym razem 24 października 2024 r. Trybunał Sprawiedliwości UE wydał wyrok w sprawie kredytobiorców, którzy za środki z kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (tzw. kredytu frankowego) zakupili mieszkanie, które od początku okresu kredytowania było wynajmowane. 
Jakie zmiany wprowadziła „Uchwała frankowa” Sądu Najwyższego z 25 kwietnia 2024 roku? Jakie możliwości i prawa mają frankowicze w świetle nowej uchwały? Czy spodziewamy się kolejnych zmian? 
Pod koniec maja Bank BPH S.A. opublikował sprawozdanie finansowe za 2023 rok. Sprawozdanie prezentujące rekordową w historii polskiej bankowości stratę na poziomie 5,5 mld złotych, przy stracie na poziomie 1,7 mld złotych za 2022 rok. Czy zatem kredytobiorcy frankowi posiadający kredyty hipoteczne w tym banku mają się czego obawiać? 
W dniu 25 kwietnia 2024 roku poznamy kolejny rozdział wieloletniej już sagi związanej z wydaniem tzw. uchwały frankowej przez Sąd Najwyższy w pełnym składzie Izby Cywilnej. Na ten dzień zostało wyznaczone posiedzenie Sądu Najwyższego, który ponownie ma zająć się zagadnieniami prawnymi dot. spraw frankowych, które zostały przedstawione przez Pierwszą Prezes. Czy jednak ta uchwała ma szanse zostać wydana i czy rzeczywiście – po wielu wyrokach TSUE w polskich sprawach frankowych – jest jeszcze potrzebna? Czy jeżeli zostanie wydana, to ułatwi rozstrzyganie pozwów Frankowiczów czy tylko skomplikuje te procesy? 
Koniec 2023 roku jest niezwykle gorący dla wszystkich zainteresowanych tzw. sporami frankowymi. 7 grudnia 2023 roku TSUE wydał wyrok w polskiej sprawie C-140/22. Wyrok niezwykle korzystny dla Frankowiczów, ponieważ przywrócił on stan sprzed uchwały Sądu Najwyższego z 7 maja 2021 roku wydanej w sprawie III CZP 6/21, która narzuciła na kredytobiorców obowiązek składania oświadczeń o świadomości skutków nieważności umów kredytowych i związaną z tym obowiązkiem praktykę „obcinania” odsetek za opóźnienie należnych kredytobiorcom od banków. 
Sąd Najwyższy we wrześniu 2023 roku wydał trzy wyroki niekorzystne dla posiadaczy kredytów frankowych. W wyrokach tych SN uznał, że jeżeli nie ma określonego w umowie kredytowej przelicznika waluty, w której jest indeksowany lub denominowany kredyt (niezależnie od tego, czy tego przelicznika nie było od początku, czy też okazał się nieważny), na podstawie art. 56 kodeksu cywilnego stosuje się przelicznik wynikający ze zwyczajów i zasad współżycia społecznego. Zdaniem SN możliwa jest także analogia z innych przepisów, w szczególności art. 358 § 2 k.c. Z tego wynika, że dopuszczalne jest w takiej sytuacji zastosowanie kursu średniego NBP.
W tym tygodniu Black Friday (24 listopada 2023 r.), czyli gorący okres promocji, na który wielu z nas czeka z niecierpliwością. Sklepy kuszą konsumentów akcjami promocyjnymi w styli „3 za 2”, „1+1”, czy rabatami zniżkowymi. Wielu korzysta z takich okazji, szczególnie w kontekście zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia i możliwości zakupu prezentów w niższych cenach. Jak wpłyną na uczciwość obniżek cen przepisy Dyrektywa Omnibus niedawno wdrożonej w Polsce? Komentuje adwokat Karolina Pilawska z Kancelarii Pilawska Zorski Adwokaci.
Już 15 czerwca 2023 roku frankowicze poznają wyrok TSUE w sprawie zasadności roszczeń banków o tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. Niewątpliwie będzie to najważniejsze w tym roku wydarzenia dla całego środowiska frankowego w Polsce i prawdopodobnie ostateczna kara dla banków udzielających przed laty kredytów hipotecznych powiązanych z kursem franka szwajcarskiego. 
Nabici w WIBOR, czyli dlaczego raty kredytów złotowych rosną i czy można z tym walczyć w sądzie?
Czy bank ma prawo do wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału po unieważnieniu umowy kredytu frankowego? O tym orzeknie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) - pierwsza rozprawa odbędzie się w dniu 12 października 2022 r. Temat przybliża Karolina Pilawska - adwokat, wspólnik w kancelarii Pilawska Zorski Adwokaci.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej dnia 8 września 2022 roku odpowiedział na kolejne pytania prejudycjalne postawione przez polski sąd w tzw. „sprawach frankowych". Wyrok dotyczy aż 3 spraw, które zostały połączone do wspólnego rozpoznania: C-80/21, C-81/21 oraz C-82/21. Czy można usunąć z umowy kredytowej nieuczciwy warunek umowny?

REKLAMA