Radca prawny (nr WA-15991), Doradca podatkowy (nr 13628) specjalizujący się w doradztwie prawno-podatkowym i obsłudze przedsiębiorstw (JDG oraz spółki). Pełnomocnik procesowy podatników w sporach z organami podatkowymi, zarówno w toku postępowań podatkowych, kontroli podatkowych, kontroli celno-skarbowych, jak również przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi i Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Na co dzień związany z tematyką podatku VAT, PIT, CIT oraz akcyzy. W dotychczasowej praktyce doradzał podmiotom m. in. z branży IT/elektronicznej, paliwowej, spożywczej, metali szlachetnych, tworzyw sztucznych, tekstylno-odzieżowej, farmaceutycznej i spożywczej.
Zawodowo związany od lat z Kancelarią Prawną prof. Witolda Modzelewskiego, będącej częścią Grupy Instytutu Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
Autor licznych publikacji na łamach najpopularniejszych portali branżowych.
Do ustalenia rzeczywistej ilości wyrobów akcyzowych nie zawsze konieczny jest ich rozładunek. Przepisy wprowadzające domniemanie rozładunku pojawiły się dopiero w 2023 roku w regulacjach wspólnotowych, podczas gdy podatnicy często toczą spory z organami podatkowymi dotyczące wcześniejszych lat. Organy podatkowe nie mają prawa tworzyć obowiązku podatkowego w oparciu o przepisy unijne, jeśli brak jest odpowiednich regulacji w prawie krajowym. Nie powinny także stosować wykładni rozszerzającej przepisów krajowych, lecz kierować się ich literalnym brzmieniem – wskazuje Jakub Sitarski, radca prawny i doradca podatkowy.
W dniu 29 maja 2024 r. Naczelny Sąd Administracyjny (NSA), po dwukrotnym odraczaniu publikacji orzeczenia (pierwotna data rozprawy: 8 maja 2024 r.), uchylił zaskarżony przez podatnika wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku o sygn. akt I SA/Gd 703/19 z 29 października 2019 r., przyjmując że wbrew wydanemu wyrokowi WSA organy podatkowe nie zgromadziły wystarczających dowodów na podważenie dobrej wiary podatnika. W wyroku o sygn. akt I FSK 423/20 NSA nie zgodził się z sądem pierwszej instancji odnośnie wykazania przez organy zasadności pozbawienia podatnika prawa do odliczenia VAT wykazanego na fakturach dokumentujących zakupy towarów i usług.
W dniu 10 listopada 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) wydał niezwykle ważny wyrok (I FSK 903/22) dotyczący oszustw podatkowych i dobrej wiary podatników w kontekście prawa do odliczenia VAT oraz zastosowania 0% stawki tego podatku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Oczekiwanie na pisemne uzasadnienie tego orzeczenia trwało ponad cztery miesiące, aczkolwiek było warto. W niniejszym artykule omawiam kluczowe wnioski płynące z wyroku I FSK 903822, które nie tylko wprowadzają istotne zmiany w rozumieniu i stosowaniu prawa podatkowego z puntu widzenia organów chcących zakwestionować rzetelność podatnika, ale także oferują cenne wskazówki, jak bezpiecznie prowadzić działalność gospodarczą, unikając pułapek związanych z oszustwami VAT. Zapraszam do lektury.
W dniu 13 lutego 2024 r. Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) zakwestionował praktykę organów podatkowych, polegającą na bezrefleksyjnym oddalaniu wniosków dowodowych. NSA wydał w tym dniu istotny wyrok (I FSK 2150/19), w którym w ustnych motywach podjętego rozstrzygnięcia sprzeciwił się praktyce automatycznego domniemania nadużycia prawa podatkowego, podkreślając znaczenie konkretnych dowodów w procesie decyzyjnym organów. Orzeczenie NSA stanowi wartość dodaną dla wszystkich sporów podatkowych, w których organy nie respektują stawianych przez podatników wniosków dowodowych. Wyrok ten stanowi również swoiste ostrzeżenie dla organów podatkowych, podkreślając, że tego typu praktyki będą spotykać się z zasadniczą krytyką wymiaru sprawiedliwości.
