Michał Zbutowicz
Dołącz do grona ekspertów
Przepisy ustawy o VAT od 2017 r. obligowały podatników do rozliczania kwot VAT należnego i VAT naliczonego z tytułu WNT w odrębnych okresach rozliczeniowych (w tzw. „szyku rozstawnym”), w przypadku gdy transakcja nie została rozliczona przed upływem 3 miesięcy po upływie miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy. Po ponad czterech latach stosowania niekorzystnych przepisów, zapadł długo wyczekiwany wyrok TSUE (z 18 marca 2021 r. sygn. akt C-895/19), w którym stwierdzono, że wymogi prawa krajowego w tym zakresie są niezgodne z przepisami prawa unijnego. Co szczególnie istotne, orzeczenie europejskiego Trybunału otworzyło podatnikom drogę do składania wniosków o nadpłatę i odzyskanie nienależnie zapłaconych odsetek.
Zdążyliśmy się przyzwyczaić, że spółki komandytowe kojarzyły się z optymalną formą prowadzenia biznesu. Z jednej strony z uwagi na ograniczoną odpowiedzialność wspólników-komandytariuszy za zobowiązania spółki, z drugiej natomiast ze względu na ich transparentność podatkową i brak opodatkowania zysku generowanego przez samą spółkę. Dotychczasowe doświadczenia z funkcjonowania spółek komandytowych straciły jednak na znaczeniu z początkiem 2021 r. (względnie z 1 maja 2021 r.), gdyż od tego czasu w spółkach komandytowych występuje już efekt podwójnego opodatkowania dochodów, zarówno na poziomie samej spółki (CIT) jak również na poziomie wspólników (CIT w przypadku osób prawnych bądź PIT w przypadku osób fizycznych).